Wiatr w Stormhaven niosł ze sobą echa dawnych opowieści, a Loki, z każdym krokiem coraz bardziej złączony z tajemnicami lasu, czuł, że zbliża się do rozwiązania zagadki swojego pochodzenia. Runy na jego obroży były jak kompas, który prowadził go przez zawiłości czasu i przestrzeni.

Podążając za nićmi przeznaczenia, Loki dotarł do zapomnianej doliny, gdzie strumienie płynęły leniwie, a drzewa szumiały opowieściami sprzed wieków. W głębi doliny, ukryty przed wzrokiem świata, leżał stary, porośnięty mchem kamień. Na jego powierzchni wyryte były runy, które zdawały się pulsować w rytm serca lasu.

Loki, z ciekawością wpatrując się w kamień, poczuł, jak runy na obroży odpowiadają na tajemniczą energię emanującą z kamienia. Wtedy zrozumiał – nie był to zwykły kamień, lecz starożytny artefakt, klucz do wiedzy o dawnych Strażnikach Burz. Z każdym dotykiem Lokiego, kamień odsłaniał kolejne fragmenty historii, ale cała prawda wciąż pozostawała poza jego zasięgiem.

Dni mijały, a Loki nie ustawał w swoich poszukiwaniach. Wędrował dalej, przekonany, że każdy znak, każda runa, każde drgnienie ziemi jest częścią większej układanki. Wiedział, że musi być cierpliwy, że odpowiedzi przyjdą, gdy będzie gotowy je przyjąć.

Pewnej nocy, podczas gdy gwiazdy rysowały na niebie dawne konstelacje, Loki usłyszał szept, który wydawał się dochodzić z głębi ziemi. Szept ten prowadził go do kolejnego miejsca – starożytnej studni, z której woda wydobywała się z niezwykłą siłą. Loki, zbliżając się do studni, poczuł, jak runy na obroży zaczynają świecić jasnym światłem, odbijającym się na powierzchni wody.

W odbiciu wody ukazała się twarz – nie jego, lecz twarz czarodzieja, którego duch wciąż strzegł tajemnic Stormhaven. Czarodziej, choć niegdyś potężny, teraz potrzebował Lokiego, by przekazać wiedzę, która była kluczem do przyszłości wioski. "Szukaj w miejscu, gdzie niebo łączy się z ziemią," brzmiały jego słowa, które rozpłynęły się wraz z ostatnimi kroplami wody spadającymi do studni.

Loki, teraz z nowym celem, wiedział, że musi znaleźć to miejsce, o którym mówił czarodziej. Jego podróż była daleka od zakończenia, ale każdy krok przybliżał go do odkrycia, które mogło zmienić wszystko. Z odwagą w sercu i wiarą w przewodnictwo run, ruszył w dalszą drogę, gotowy na wyzwania, które niosła ze sobą przyszłość.