Ostatni promień słońca przebił nieba kres
Spośród chmur opoki
Wypełzł, żegnać lato,
Ozdobił obłoki
Feerią bogatą
Ostatni pocałunek wśród ulewy łez
Słodszym się wydaje
Niż codzienność płowa
Gdy miłości raje
Rozpala od nowa
A gdzieś z portowej knajpy smęci stary jazz...