- No, bro. - Kuroo krążył niezdecydowanie pomiędzy kuchennym stołem a oknem. Nie była to wielka odległość, ba, w ogóle mieszkanko Tetsurou było niewielkie. 

Za to wiązało się z nim sporo dobrych wspomnień i gospodarz niechętnie myślał o możliwej przeprowadzce. Oczywiście, nie tylko dobrych.

Na przykład ten wypadek, który zdarzył się przed rokiem tuż pod jego oknem.

Tak blisko i tak daleko, czyż nie? 

Tak blisko, a był taki bezradny.

 Nie budowało to miłej atmosfery. Nie, pewnie nawet nie będzie o tym nigdy myślał bez żalu.

Dzień jednakże był wyjątkowy, więc brunet wymusił uśmiech. Usiłując nie patrzeć poza szybę, usadowił się na parapecie i otworzył puszkę piwa.

- Sto lat, bro - mruknął i tym razem nie dał rady odwieść swoich myśli od ulicy. Zerknął przez ramię, utkwił spojrzenie w zniczu za oknem. - Dzisiaj skończyłbyś dwadzieścia dwa lata i pił ze mną piwo, no nie? 

Zupełnie tak, jak miało być rok temu. Tylko tym razem nie kazałbym ci się spieszyć. Kazałbym ci iść ostrożnie.