Oh, Apollo, mój miły,
Wiem, że wielbisz szarpać struny,
Pogrywać wrażliwą duszą twych lubych,
Ale ja nie jestem jak ci wszyscy, mój drogi;
Moich strun nie zdołasz wymienić
Jeśli przypadkiem którąś zerwiesz.
Raz zniszczona, nawet złota nić
Nie przebaczy twoich win.