Każda rzecz doczeka się swego końca.
Toż zasada niezapisana w naszych duszach,
Gdzie ciało permanentne, a właściciel puszcza
Się, nie w sposób wulgarny, tylko spirytualny.

Nie długo mieszka w swej powłoce,
Jak ślimak w niej dojrzewa, rośnie, kwitnie,
Aż ściany zburzy swą pustą klepsydrą
I doczeka się snu z nową pobudką.