"W końcu nastała pełnia więc Tila uznała,że teraz możemy rozpalać ognisko. Szybko więc w stos drewna wrzuciliśmy tuzin kwiatów tego drzewa, którego nazwę przypomniałem sobie w międzyczasie, był to styraks...wlaliśmy też całą żywicę,którą zebraliśmy z tego drzewa, potem dodaliśmy do ogniska 8 sztuk piołunu a na końcu wlaliśmy tam około piętnastu do dwudziestu kropel benzyny,a następnie podpaliliśmy to. O dziwo żadnemu z nas nic się nie stało. Po chwili nad ogniskiem zaczął się unosić zapach zmieszanych ze sobą kwiatów i żywicy Styraksu oraz Piołunu. Kiedy ten zapach dostał się do moich dróg oddechowych to zamarłem w bezruchu. Po chwili poczułem,że bezwładnie opadam na ziemię. Obraz moich przyjaciół przed moimi oczami zaczął się rozpływać. W kilka chwil jedyne,co widziałem to ciemność. Ale również i ten stan nie stał długo bo po chwili przed oczami widziałem obraz...lasu. Momentalnie spostrzegłem dwie żeńskie postacie, nie widziałem ich może jakoś bardziej wyraźnie, ale byłem pewien,iż jedną z nich była moja babcia. Zaś druga z nich, w podobnym wieku do mojej babci, wydała mi się z pochodzenia rdzenną Indianką. Moja babcia otrzymała od tajemniczej Indianki jakiś przedmiot. Po chwili przyjrzałem mu się dokładniej, aby stwierdzić,że była to drewniana figurka Konia. Natychmiastowo chwili przypomniałem sobie,że przecież w pokoju mojej babci odkąd pamiętałem stała identyczna figurka. Kiedy babcia umarła to mama schowała tę figurkę do jakiegoś materiałowego woreczka i ustawiła u siebie w pokoju. Namyśliłem się chwilę aż w końcu uświadomiłem sobie. To nie była zwykła figurka,tylko indiański totem przedstawiający konia-jedno ze świętych zwierząt Indian. Najwidoczniej koń był też zwierzęciem duchowym mojej babci i być może również moim. I być może właśnie to był powód,dlaczego moja intuicja tak często prowadziła mnie głównie do tych zwierząt. Nie wiedziałem dlaczego, jednakże postanowiłem odnaleźć tę Indiankę...Znaczy jeśli ona jeszcze żyła. Wydawało mi się bowiem,że ona może być odpowiedzią na kilka z wielu moich pytań."