"Teraz jednak wspomnienia związane z tym miejscem były dla mnie trudne a radosny czas spędzony tutaj razem z Rosalind tak odległy. Musiałem więc podjąć decyzję, co zrobić z owym mieszkaniem.
Zdecydowałem się sprzedać je, bo przebywanie w nim po jej odejściu było ponad moje siły. Nie chciałem tego robić, ale taką decyzję podyktowało mi samo życie. Choć wiedziałem, że ona by mi tego nie wybaczyła. Zabrałem stamtąd jednak pewne pamiątki po niej, w tym ten organizer na igły; choć sam szyć nie umiałem, i ten obraz, który ona namalowała, gdy się zaręczyliśmy."