Zacznijmy od ogólnego omówienia II wojny światowej. Był to największy konflikt w dziejach, który objął swoim zasięgiem Europę, Afrykę Północną, Azję wschodnią, Pacyfik oraz Atlantyk. Już sama data wybuchu II Wojny Światowej oraz państwo-inicjator są problematyczne, mimo że w polskiej tradycji przyjęło się mówić, że wojna ta wybuchła 1 Września 1939 z winy Niemców. Po za tą popularną w Polsce i ogólnie Europie datą są jeszcze co najmniej 3
- 7 lipca 1937 - inwazja japońska na pogrążone w wojnie domowej Chiny, początek II Wojny Sino-japońskiej
- 22 czerwca 1941 - inwazja europejskich państw osi na ZSRR, początek Wielkiej Wojny Ojczyźnianej
- 7 grudnia 1941 - japońska inwazja na USA (Pearl Harbor), początek Wojny na Pacyfiku

W tej książce będziemy omawiać okres od 1937 roku.

W II wojnie światowej były co najmniej trzy strony, choć dwie z nich były w sojuszu.
Pierwszą ze stron były państwa osi, które są nazywane również państwami faszystowskimi z uwagi na to, że najważniejsze państwa tego sojuszu, czyli Niemcy Hitlera, Włochy Mussoliniego oraz Japonia kilku różnych premierów (z których najważniejszym był Hideki Tojo) były państwami właśnie faszystowskimi. Państwa faszystowskie różniły się pod wieloma względami, choć wszystkie łączyło kilka podstawowych cech - Kult jednostki / Autokratyczne rządy / Militaryzm / Gospodarczy Kroporacjonizm i Etatyzm / Skrajny nacjonalizm przechodzący w szowinizm / dążenie do pełnego podporządkowania obywatela i gospodarki woli państwa.

Oprócz Niemiec, Japonii i Włoch w skład tychże państw wchodziły również m.in. Węgry, Rumunia, Bułgaria, Francja Vichy, ustaszowska Chorwacja, Finlandia, Mandżukuo oraz Tajlandia, choć ta ostatnia nie jest uznawana przez wszystkich za państwo osi. Państwem osi na pewno nie była skolei faszystowska Hiszpania, która będąc ledwo po wojnie domowej wolała zachować neutralność

Drugą stroną konfliktu byli Alianci. W skład aliantów wchodziły kraje takie, jak Wielka Brytania, USA i Chiny, a także wiele narodowych rządów na uchodztwie, jak np. Polska, Korea, Wolni Francuzi, czy Norwegia.

Trzecią stronę, która była najpierw w sojuszu z Hitlerem przeciwko Polsce, by następnie przejśc na stronę Aliantów w wojnie z Hitlerem stanowili komunistyczni Alianci wschodni, czyli ZSRR i jego państwa marionetkowe (Tanu-Tuwa oraz Mongolia). W skład Aliantów wschodnich wchodziły również siły komunistyczne z Polski (Bierut, Rokossowski), Korei (Kim Ir Sen) oraz Jugosławii (Tito).

W II wojnie światowej zginęło łącznie 70 milionów ludzi - zarówno żołnierzy, jak i cywilów. Większość z cywili zginęła w wyniku bestialskich zbrodni, jakich dopuszczali się przede wszystkim Niemcy, Japończycy i Rosjanie, ale nie tylko, bo wielu zbrodni wojennych podczas II wojny światowej dopuścili się również Chorwaci (Ustasze), Ukraińcy (UPA), czy uważani powszechnie za dobrych Amerykanie... i nie mówię tu wcale o bombie atomowej, bo było to zło konieczne zważywszy na to, że Japończycy chcieli użyć w drugiej połowie Wreśnia 1945 jeszcze gorszej bronii biologicznej, a do rozpoczęcia przez Rosjan Operacji Kwantuńskiej, zostało kolejno 9 dni (Hiroshima) oraz 6 (Nagasaki). Zresztą bomba atomowa była bardziej humanitarna również od bomb z napalmem stosowanych przez USA gdy Japonia i Niemcy były jeszcze w pełni swoich sił. Powód takiego stanu rzeczy był prosty... Podczas gdy broń biologiczna, w wypadku Japonii oparta na dżumie, czy też amerykański Napalm skazywały każdą ze swoich ofiar na śmierć w cierpieniach (bądź same cierpienia jak już ktoś jakimś cudem przeżył), tak bomba atomowa przynajmniej część swoich ofiar zabijała natychmiast, za sprawą ogromnej temperatury rodem z jądra Słońca.