Rozdział 1

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

8 lat wcześniej...

Otwieram moje zaspane oczy i patrzę na zegar wiszący na ścianie koloru pudrowego różu.
-Jest 7: 00! Dlaczego obudziłam się o tak wczesnej porze! - krzyczę zaspana sama do siebie.
Wychodzę spod mojej ciepłej pierzynki i idę przemyć twarz wodą. Gdy wracałam czas się nagle zatrzymał. Co jak zwykle oznacza, że ktoś mnie potrzebuje. Przede mną stał chłopak w moim wieku, ciemnooki szatyn.
Podeszłam do niego.
-Co ci dolega? W czym mogę pomóc? -zapytałam.
-Bardzo mnie bolą nadgarstki! -wyjaśnił ciemnooki.
Podwinełam rękawy jego bluzy i zauważyłam bardzo dużą ilość kresek na jego rękach.
-Dlaczego to robisz?Jaki jest tego konkretny powód? Mamy bardzo dużo czasu! -podpytywałam.
-Jestem po prostu beznadziejny. Moi rodzice się często kłócą. Mam tego dość! Jestem bity w szkole. Ludzie się tam nade mną znęcają. Poszedł bym z tym do mamy ale wiem, że ona ma swoje problemy. Chciałem to skończyć, bo czuje sie tam zbędny! -mówił niewyraźnie płacząc.
Nienawidzę jak ktoś płacze, bo od razu ja też płacze. Wzięłam jego pocięte ręce i przyłożyłam do swojej twarzy aby moje łzy zamaskowały i usunęły jego wszystkie okaleczenia.
-Dziękuje. -powiedział z uśmiechem na ustach.
-Taka moja rola. Musisz zostać jeszcze na ziemi, bo dokonasz jeszcze wielkich rzeczy. Ja to czuje! Wierzę w ciebie i jestem pewna, że to minie. Ale musisz się do tego przyczynić.
-Ale jak?
-Dowiesz się! Masz teraz motywacje do życia!
Na moje słowa jego oczy zaświeciły się oraz na usta wkradł się uśmiech. Jego uśmiech był tak szczery, a oczy takie piękne, że przysięgłam sobie, że zapamiętam jego szczery uśmiech i tentniące życiem, błyszczące oczy. Przytuliłam go i sprowadziłam znów do miejsca skąd przybył. Wróciłam na swoje miejsce i zaczęłam myć zęby.
-Obiecuję sobie, że spróbuję Ciebie zapamiętać Twoją twarz, choćby rysy aby Cię w przyszłości odnaleść i skontrolować! -szeptałam w myślach.

Jeśli trafiłeś / trafiłaś na ten profil to dobry ruch! Zachęcamy do czytania dalszych roździałów tego fanfiction. Mówię będzie ciekawie!!! Dawajcie gwiazdki, bo to bardzo motywuje!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro