To uczucie gdy poprzedniego dnia tryskasz radością i dodatkowo fangirlujesz, bo #LOVE_YOURSELF, ale dziś już od rana masz ochotę umrzeć.

Ten dzień już nawet zaczął się fatalnie, bo mój budzik postanowił zrobić sobie wolne i nie zadzwonić. Świetnie, nie? W pierwszy dzień.

Jechałam do szkoły zapłakana i cała roztrzęsiona, bo przecież spóźnić się w pierwszy dzień i w dodatku w nowej szkole, to katastrofa.

Pominę już nawet historię drzwi, które się nie otwierały i wędrówki po szkole w poszukiwaniu jakiś pieprzonych tajemnych klas.

Co się okazało gdy dotarłam na miejsce? Że w planie lekcji zapomnieli wspomnieć, że ta lekcja na którą byłam spóźniona była dla osób chcących uzyskać jakiś certyfikat. Więc co z tego wynika? ŻE JA MIAŁAM ZACZĄĆ LEKCJE DWIE GODZINY PÓŹNIEJ (bo były dwie takie same pod rząd).

ARMY: 1
SZKOŁA: 1

Czuję się przegrywem.

^
To ja pisząc tę notkę