Trzynaście lat wcześniej

Siedziałam w kącie trzymając zakrwawiony nóż w ręku. Nie mogłam uwierzyć w to co zrobiłam... ZABIŁAM SWOJĄ MAMĘ!

Nie chciało mi się płakać, ani krzyczeć. Siedziałam...i patrzyłam na trupa. Bez żadnych emocji w oczach. Po prostu pustka jakby nic teraz nie zrobiła.

-Laura gdzie jesteś?- Usłyszałam radosny głos ojca- Muszę Ci coś powiedzieć!

Przez chwilę modliłam się aby tu nie wszedł...ale i tak by się dowiedział jeśli nie ode mnie to od prasy.

-Kocha...- Powiedział tata i nagle zniknął jego typowy uśmieszek.

Przez cały czas patrzył się na martwą mamę nie mogąc ogarnąć co się stało.

- Crystal Barton...to twoja sprawka!?- Krzyknął rozpaczony mężczyzna- Dlaczego!?

Spojrzałam na niego ze smutkiem a później podałam mu kartkę którą przed zabójstwem dostałam.

-Niby kto Cię obserwuje i podziwia za złe rzeczy!?- Krzyknął wściekły i to bardzo- I może jeszcze powiesz że oni to zrobili a nie ty!?

Po tych słowach chciało mi się płakać ale jednocześnie mnie to zirytowało.
Nagle do naszego domu wpadło parę mężczyzn z brońmi i kominiarkami a za nimi wyszedł facet z czerwoną twarzą.

-Nie martw się mała- Powiedział- HYDRA będzie dla Ciebie prawdiwym domem- Po czym wziął mnie na ręcę i wzbił się w górę.

Nie mineła minuta i nagle wszystko wybuchło.

Kiedy dotarliśmy do jakiegoś budynku postawił mnie na ziemi i złapał moją rączkę. Zaczął iść korytarzem gdzie było mnóstwo trupów. Szczerze mówiąc tylko mnie to obrzydza.

Zauważyłam przed sobą ogromne metalowe drzwi gdzie tam zmierzaliśmy. Weszliśmy przez nie i to co zobaczyłam...był to koszmar.
To była sala gdzie na środku był zakrawiony fotel. Zaczęłam krzyczeć i wierzgać się...ale to wszystko na marne.

-Uspokuj się!- Krzyknął- To będzie tylko leciutkę ukucię w głowę a później po tym zapomnisz o złych rzeczach- Po czym posadził mnie na fotelu zaczął podłańczać te rzeczy do mnie.

Kiedy włączył maszynę zaczęłam wyć z bólu i nagle wszystkie szczęśliwę wspomnienia zaczęły znikać.

Wymazuwują mi pamiętać częściową.

***

Nazywam się Crystal Barton znana również jako Killer Girl.

Trafiłam do HYDRY kiedy miałam pięć lat i wychowuje się w niej już piętnaście lat.

I OTO MOJA HISTORIA

(Nixy16 😘)