Harry: Hej, aniołku. 

Louis: Cześć. 

Harry: Jak sobie radzisz? 

Louis: Dobrze, tak myślę. 

Louis: Dzieciaki mocno kopią. 

Louis: I wciąż dostaje skurczy nóg. 

Louis: Więc Simon dał mi wolne na wieczór. 

Harry: To dobrze. 

Louis: Tak. 

Harry: zgaDNIJ CO DZISIAJ KUPIŁEM 

Louis: Oh, Panie… 

Harry: BYŁEM W GALERII 

Louis: Mmhmm. 

Harry: I ZOBACZYŁEM DZIECIĘCE BUCIKI 

Louis: W porządku. 

Harry: I TO BYŁY CONVERSY DLA MALUSZKÓW

Louis: Okej? 

Harry: I JEDNA PARA BYŁA JASNOFIOLETOWA

Louis: Lawendowa. 

Harry: TAK 

Harry: A DRUGA JASNONIEBIESKA 

Harry: I WYGLĄDAŁY ŁADNIE 

Harry: WIĘC JE KUPIŁEM 

Louis: Dla mnie? 

Harry: NIE 

Harry: DLA TWOICH DZIECI 

Louis: Harry. 

Louis: Nie powinieneś wydawać na nie tak dużo pieniędzy. 

Harry: ALE ONE BYŁY TAKIE SŁODKIE, LOUEH

Louis: To nic nie znaczy. 

Louis: Przestań wydawać na mnie pieniędze. 

Louis: Na nas. 

Harry: Ale dlaczego? 

Louis: Dlaczego wciąż kupujesz dla nas rzeczy? 

Louis: Czujesz się miłosiernie? 

Louis: Czy to sprawia, że dobrze się ze sobą czujesz? 

Harry: Co? 

Harry: Nie. 

Harry: Chcę po prostu pomóc. 

Louis: Przepraszam. 

Louis: Jestem po prostu ostatnio *troszeczkę* hormonalny. 

Harry: To w porządku, chłopczyku. 

Harry: Wiem, że to nie twoja wina. 

Harry: Ale tak czy inaczej. 

Harry: Nie musisz przyjąć tych trampek, jeśli nie chcesz. 

Louis: Nie. 

Louis: Chcę je. 

Harry: Co do cholery, Lewis? 

Louis: horMONY, HARRY 

Louis: SĄ CAŁKOWICIE NIE NA MIEJSCU 

Harry: Zauważyłem. 

Louis: Hej, mam pytanie… 

Louis: Kiedy będziesz mógł przyjechać? 

Harry: Wkrótce, skarbie. 

Harry: Musisz uzbroić się w cierpliwość. 

Louis: Nie potrafię. 

Louis: Kto pomoże mi, kiedy wszystko boli? 

Louis: Nie Niall. 

Harry: Dlaczego nie Niall? 

Louis: Za bardzo mi matkuje. 

Harry: Cóż, jest starszy od ciebie. 

Louis: Ma tylko dwadzieścia trzy lata. 

Harry: A ty dwadzieścia dwa. 

Harry: To robi z ciebie młodszego. 

Louis: Tylko o ROK. 

Harry: Więc? 

Harry: On już załatwiał się na toalecie, kiedy ty się urodziłeś. 

Louis: Siedź cicho, Harry. 

Harry: W porządku, zwyczajnie sobie pójdę. 

Louis: czeKAJ

Louis: NIE 

Louis: KOMU BĘDĘ MARUDZIŁ? 

Harry: Prawda. 

Harry: Zostanę. 

Louis: Dziękuję. 

Harry: Co jeszcze się działo? 

Louis: Wciąż KOPIĄ

Harry: Oh. 

Louis: I czasem to zabawne. 

Louis: Ale czasem po prostu NIE PRZESTAJĄ

Harry: Wydaje mi się, że niedługo powinieneś je nazwać. 

Louis: Wiem.

Louis: Ale jak powinienem dać im na imię? 

Louis: Podobają mi się unikatowe imiona. 

Harry: Cóż, zdecydowałeś już czy chcesz pasujące do siebie imiona? 

Louis: Myślę, że chciałbym, żeby zaczynały się na tę samą literę. 

Harry: Okej. 

Louis: Podoba mi się Noah dla chłopca. 

Louis: Ale nie potrafię myśleć o żadnych dobrych imionach dla dziewczynki zaczynających się na N… 

Harry: Natalie? 

Louis: Nah. 

Harry: To jedyne, jakie przychodzi mi na myśl. 

Harry: Myślałeś o jakiś innych? 

Louis: Tristan. 

Louis: Erin. 

Louis: Peter. 

Louis: Podoba mi się Peter. 

Louis: Ale jak mam nadać dziewczynce imię zaczynające się na literę P? 

Harry: Słuszna uwaga. 

Harry: Zacznijmy od T, od Tristana. 

Louis: Okej. 

Harry: Tanya? 

Louis: Nah. 

Harry: Tortellini? 

Louis: Co do cholery, Harry? 

Harry: Idk, jestem głodny. 

Harry: Co sądzisz o Tory? 

Louis: Czy to nie jest ksywka? 

Harry: Nie musi nią być. 

Louis: Co sądzisz o Loren? 

Harry: Podoba mi się. 

Louis: Chcę, żeby właśnie tak się to wymawiało. 

Harry: Okej, więc dobre imię dla chłopca na L? 

Louis: Nie wiem. 

Louis: Tak jakby uczepiłem się już Tristana i Tory. 

Harry: To ładnie brzmi. 

Louis: Co nie? 

Harry: Czekaj chwilę, wygoogluję imiona rozpoczynające się na L. 

Louis: W porządku. 

Harry: Jak podoba ci się Luca? 

Louis: OOOH 

Harry: I proszę bardzo. 

Louis: Luca i Loren. 

Harry: Podoba mi się. 

Louis: Tak jak mi. 

Louis: Ale jak mam wybrać pomiędzy tymi dwoma opcjami? 

Harry: Jestem pewien, że jakoś ci się to uda. 

Louis: Prawdopodobnie w którymś momencie.