Mania wzięła się za High Fantasy i zaprasza Cię drogi czytelniku do świata, który zaistniał za sprawą gaju, świętego gaju. Wejdźmy razem do tego uniwersum, w którym choć nie ma elfów i krasnoludów, kryję się wielka MOC. Święte drzewa są zaczątkiem tego, co żyje, lecz to dąb jest najświętszym z nich. Raz na pokolenie objawia on swą największą moc zsyłając omen - dziecię dębu. Jest to wielki zwiastun pokoju lub dobrobytu, mający swoje święte prawa które objawiają się już w dniu jego narodzin. Lecz tym razem przepowiednia powie inaczej...**Mała dziewuszka z największym namaszczeniem odebrała z rąk starej kobiety płaczącego, oblepionego śluzem noworodka. Wiedziała jakie jest jej zadanie, babcia Wierzba instruowała ją bowiem wielokrotnie. Ułożyła dziecię na swych drobnych kolankach i z największym namaszczeniem poczęła je spokojnie obmywać zwrócona w stronę paleniska. Krzyk z maleńkich płucek odbijał się od ścian chramu, lecz każdy kto się w nim znajdował, wiedział, że tak ma właśnie być. Nagle niespodziewanie Jabłonka przygarnęła dziecię do siebie i odchyliwszy swoją główkę do tyłu, z lekko przymkniętymi oczami, poczęła mówić dorosłym straszliwym głosem: - Oto ta, którą własne plemię obedrze z najświętszego z jej praw, przyjdzie być jej opiatą, zapłatą za cudzą miłość...

Zapraszamy do dyskusji na temat opowieści użytkownika mania2610  Saga Świętego Gaju: Dziecię Dębu

1. Strona techniczna

2. Fabuła

3. Bohaterowie

4. Motywy i ciekawostki

5. Wrażenia ogólnie