Cho Chang otwarcie nienawidzi Cedrica Diggory'ego.

Nienawidzi tego że wkradł się do jej życia, nienawidzi jego śmiechu. 

               I wie, że więcej go już nie zobaczy. Przez pierwsze miesiące płacze za nim [szczególnie za jego uśmiechem]

               Później już go nienawidzi.

Był jej, a teraz już go nie ma. 

                Często przychodzi na jego grób zostawiając za sobą naręcze białych lilii.

Bo tak jak one, Cedric był niewinny, skromny. 
                  Płacze często jeszcze później, prosząc aby Cedric wrócił do niej. 

— Będę go kochać mocniej — obiecuje, zaciskając palce na białym materacu. 

Ale on nie wraca. 
         On nigdy nie ma wrócić do niej. 

Bo on już nie należał do niej.