༘✶𓆝 𓆜 ––––——༘𓆝༘ ⋆————–˚ ༘✶ ⋆｡˚𓆟

Doszło do tego w dość głupi sposób. Pewnego cichego dość poranka, Tighnari wynurzył się na ląd, nie widząc na brzegu Świtu. Nie było go też w łódce.
Więc po prostu uznał, że wybrał się na jedną z tych swoich podróży.

A jakże Tinnari cenił poranne kąpiele słońca. Nie potrzebował więc niczego więcej na dowód, że Świt wypłynął.
Wynurzył się z wody, wykładając jak na tacy na płaskim, ciepłym już kamieniu i ogrzewając swoje zaziębione ramiona.

Nie mógł więc ukryć, że gdy usłyszał krzyk i trzask gałęzi, podskoczył do siadu i wskoczył do wody, nie bacząc na wodorosty, gałęzie czy lilie. Nie zanurzył się jednak, a tylko odpłynął w tył, łapiąc powietrze w nerwach.

- Poczekaj! Nic ci nie zrobię! - krzyknął za nim Świt, ledwo wstając z ziemi. Przykucnął na brzegu, mocząc kolana w błocie.

Tighnari spojrzał ku miejscu gdzie spadł Świt i po chwili uniósł głowę, wyostrzając wzrok i zauważając drobną budowlę. Krzywą i źle poskładaną. Ledwo trzymała się nie drzewie. Dlaczego przez tak długi czas jej nie zauważył.

- Chcę cię zobaczyć... - powiedział Świt.

To był pierwszy raz, gdy Tighnari usłyszał głos Świtu tak wyraźnie i tak blisko siebie. To było dla niego niesamowite, gdy zazwyczaj siedział w całkowitej ciszy.

Miał ładny głos. Teraz odrobinę roztrzęsiony. Nieco uniesiony, przypominający kojące podmuchy wiatru i szum poszarpanych liści.

- Chcę cię zobaczyć - powtórzył po nim. Wynurzył się odrobinę z wody, z fascynacją w oczach przyglądając się jego twarzy.
Walczył chwilę z tym, by podpłynąć na brzeg i tam osiąść ale ostatecznie zrezygnował. Zanurzył się po sam nos, jeszcze chwilę przyglądając się Świtowi ale po chwili zanurkował w wodzie, znikając w morskiej toni.

Przy kolejnych przypadkach, nie krył się już więcej ze swoją obecnością. Podpływał do brzegu, obserwując otwarcie to co robi Świt. Między nimi zachodziły krótkie rozmowy, po których po prostu uciekał.

༘✶𓆝 𓆜 ––––——༘𓆝༘ ⋆————–˚ ༘✶ ⋆｡˚??