- Chodzi o Tessę, prawda?

    Przez ostatnie pięć lat Will uczył się nie okazywać emocji: zaskoczenia, sympatii, radości. Był niemal pewien, że wyraz jego twarzy się nie zmienił, ale usłyszał napięcie w swoim głosie, kiedy powtórzył:

- O Tessę?
- Minęło już pięć lat- przypomniał mi Magnus.- Jakoś sobie radziłeś przez cały ten czas, nikomu nic nie mówiąc. Co więc sprowadziło cię do mnie w środku nocy, w czasie burzy? Co się zmieniło w Instytucie? Przychodzi mi do głowy tylko jedno wyjaśnienie... całkiem ładne, z dużymi szarymi oczami...

~R.2 str. 45