Ludzie krzyczeli. Dym i zapach ognia roznosił się po całym miasteczku. (nazwa miasta) było bardzo spokojnym miastem, słynęli z hodowli psów i wyrobóg doskonałuch ubrań. Jedbak gdy przybyła Tenebris, wszystko się zmieniło. Dziewcze brane za żebżącą biedaczkę okazało się czarownicą o złotych oczach. Jej włosy były czarne i cienkie jak pajęczyny. Palce długie i chude jak gałązki. Twarz była blada jak śnieg a nosiła na sobie czarny długi płaszcz. Tenebris została wygnana z zachodu przez jej własnego męża.
Miasteczko płonęło i próbowało się bronić przez trzynaście dni po czym upadło. Wiedźma w akcie nienawiści zamieniła wszystkich nężczyzn w psy i wilki. Była pewna że miasteczko upadnie bez potomstwa. Jej ulubionym i jakże znienawidzonym kolorem była czerwień. Nienawidziła go bo oznaczał on płomienną miłość. Kochała gdyż kojażył się z żezią. Gdy zamieniła męszczyzn w psy, zmieniła kolory oczu wszystkich kobiet na czerwony, by gdy tylko spojrzą w lustro przypominało im się krwawe pobojowisko z tamtych dni. Miasteczko zostało przeistoczone na rozkaz czarownicy. Na jego środku wybudowano wierzę z marmurowych cegieł. Zamieszkała tam sama tenebris a miasto zostało ogrodzone wielkim murem. Wszystkie zbiory i łowy były w większości przeznaczone dla wiedźmy i jej pomocników czyli ludzi, którzy ją poparli. Mury są patrolowane a miasteczko jest w górach gdzie nie ma innych miast ani wsi. Wiedźma zadowolona z siebie zdecydowała czekanie i patrzenie jak miasteczko umiera. Jednak niektórzy zdecydowali się przeciwstawić się Tenebris. Nazwano ich Czerwone Peleryny...