Przyszła znienacka.

Złapała mnie za rękę i pociągnęła w kierunku szkolnej biblioteki, każąc wybrać sobie jakąś książkę. Ze względu na to, że kochałam czytać  wszystko co się da, z łatwością wybrałam dla niej kilka pozycji. I od tamtego momentu stało się to naszym codziennym rytuałem.

Z czasem zaczęłyśmy się coraz bardziej poznawać. Połączyły nas zakurzone stronice ksiąg, jednak zaowocowało to czymś więcej niż wspólnym przeglądaniem listy tytułów. Była postrzelona, mocno wnerwiająca i miała dziwny fetysz swatania mnie ze wszystkim, co się rusza, ale jako jedyna była szczera - szczera do bólu, nie bojąc się mówić zarówno o rzeczach dobrych, jak i o  tych złych. Dzięki niej nauczyłam się tego samego i zaufałam - pierwszej osobie od dawna.

Przyjaźń jest piękna i dziękuję dziś za nią całym sercem. Za nasze wspólnie spędzone godziny, kiedy biegałyśmy po lesie jak małe dzieci. Za kilogramy ciepłych lodów przed Netto i mnóstwo gorących czekolad, za które nadal wiszę Ci kasę. Za bieganie na Sublach, które nigdy nam nie wyszło i przechodzenie balkonami. Dziękuję, za zaufanie.

J, oddaje tę przyjaźń w twoje ręce.

(xjujuxx)