Ciemność,
Cisza, przerywana dźwiękiem świerszczy.
Niebo, czyste bez żadnej chmury, przecinane białymi smugami.
I ona,
Stojąca na moście, wpatrująca się w dal, zza horyzont szukająca swojej ścieżki,
Drogi, którą może dążyć.
Nieznane są jej myśli, ale pragnie je odkryć,
Nie wie czy dobrze postępuje,
Nie wie czy źle,
Ale chce zobaczyć co z tego wyniknie,
Czy pójdziecie z nią przez ścieżkę niepowodzeń, wprost do celu?

Witam ponownie!
Cieszycie się, albo też i nie. Napisałam go jakiś czas temu, ale oczywiście nie chciało mi się dodawać hah leń ze mnie.
Wiersz jest o mnie, pisałam go po 22 na moście, na obrazku choć podejrzewam, że go tam nie widać. A po tytule można łatwo się domyśleć, że go szukam i coś dalej nie mogę znaleźć, a bez niego wszystko co robię jest po...? Właśnie po coś.
Dziękuję za uwagę/ mój długi wywód myślowy. Także za wyświetlenia i gwiazdki! Kocham mocno moich przyjaciół, którzy mnie wspierają i pomagają w trudnych chwilach ! ❤❤
 

Alice