Wiersz IV

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng


Śmierć

Śmierć. Upiorna Kostucha, czy jest nieunikniona?,
Czy do skalenia prowadzi - Potępiona?

Rozstępy piekielne, rozszarbcie mą duszę,
Od światła po mroku otchłani, katuszę,

Rychło skruć me męki,
Czarcie bezręki,
Czy pamietasz obłoki usiane bielą?,
Czy olśniewaja koronka piór, ku złotych bram rozwiałą?,

Dlaczego nic nie robisz z tą okrutnicą?,
Straszy, błądzi, przewraca stronnicą,
Tęskno Ci do tych chórów anielskich,
Do tych puchem pokryt ciał niebieskich,

Czym zawinił? Co żeś uczynił - Światło Niosący?,
Gnijesz na Elizejskich Polach - Władco Rosnący,
Był tyś najcudniejszy, nie znający cierpiących,
Teraz dzielisz los umierających...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro