Królowa Barbara jest słynna z powodu swojej legendarnej biżuterii - Zygmunt August kupował jej bogato zdobione suknie oraz sprowadzał rozmaite kamienie szlachetne.

Ulubioną biżuterię jego drugiej żony stanowiły perły, które według przekonań epoki doskonale komponowały się z jej jasną cerą i blond włosami - podobno w XVI wieku sprowadzano je z Niderlandów, dokąd przywoziły je statki aż z Indii.

Miała ich krocie - gdy została koronowana, jej koronę i dekolt sukni ozdobiono właśnie przybraniami z pereł, co widać na kopii jej zaginionego portretu koronacyjnego:

Do losu pereł jeszcze wrócę - tymczasem trzy pierścienie i naszyjnik Barbary znaleziono wraz z jej insygniami pogrzebowymi: koroną, berłem i jabłkiem (pozłacanymi wykonanymi ze srebra) w 1931, po odkryciu jej grobu w Wilnie.

Szczątki królowej spoczywają na Litwie do dzisiaj - niestety, wszystkie kosztowności i regalia zniknęły w czasie II wojny światowej. Mogły zostać ukryte lub zrabowane: faktem jest, że ich nie ma. :((

Jedynym, co pozostało z bajecznej biżuterii Barbary jest jej wykonana w chalcedonie podobizna - niewielka, przeznaczona do noszenia na szyi gemma (kamea). Powstała na zlecenie Zygmunta Augusta z okazji koronacji żony. Można ją znaleźć w muzeum w Monachium.

To maleństwo to wszystko, co zostało po ozdobach kupowanych przez króla dla ukochanej... :(

A co się stało z perłami? Zygmunt zapisał je w testamencie siostrom. Nic więcej nie wiemy...

Ale wiemy, że Anna oddała cały spadek na rzecz państwa w zamian za wybór na królową.

To oznacza, iż perły Barbary trafiły do skarbu Rzeczypospolitej i prawdopodobnie... sfinansowały te wszystkie wojny, które Polacy prowadzili ze Szwecją, Moskwą i Turcją w XVII wieku. ://

Bardzo popularna jest teoria, że kazała je nabyć jakąś niezbyt legalną drogą królowa Anglii, Elżbieta Tudor, ale jest to wyłącznie plotka z XIX wieku wymyślona przez poszukiwacza sensacji - nie ma ŻADNYCH dowodów z epoki, które mówiłyby o takiej akcji.