27
13:40
UroczaRodzynka: Przykro mi, że musiałeś iść
13:41
UroczaRodzynka: Ale ja to rozumiem, masz swoją pracę
13:42
UroczaRodzynka: Ile ja bym dał, żeby teraz z tobą być
13:43
UroczaRodzynka: Żeby się do ciebie przytulić
13:44
UroczaRodzynka: Żeby poczuć twoje wargi na moim czole (i ustach)
13:45
UroczaRodzynka: Żeby było razem, a nie osobno
13:46
UroczaRodzynka: Przepraszam, że nie pomyślałem, by dać ci ładowarkę do telefonu, teraz pewnie nie siedziałbyś w samochodzie i się nie nudził
13:47
UroczaRodzynka: (bo rozmawiałbyś ze mną)
13:48
UroczaRodzynka: Mam nadzieję, że bezpiecznie dojedziesz na miejsce
13:49
UroczaRodzynka: I niedługo znowu się spotkamy
13:50
UroczaRodzynka: Kocham cię
A/N: Dopiero dzisiaj zauważyłam i chciałabym wam podziękować za 1,4k wyświetleń!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro