Gdyby nie fakt, że Tae właśnie pokłócił się ze swoim najlepszym przyjacielem o drobnostkę jaką jest zauroczenie Jimina w Yoongim uznał by ten dzień za w miarę udany. Miał pomału dość odradzania Jiminowi w wyborze chłopaków, bo Tae chciał dla chłopaka jak najlepiej, ale widocznie jego najlepszy przyjaciel jeszcze nigdy nie nauczył się jak to jest cierpieć przez złamane serce i chce tego doświadczyć. A Tae był w siedemdziesięciu procentach pewny, że Yoongi to kolejny prostak, który tylko liczy na następny numerek w kiblu. A Jimin jak to Jimin tylko wzruszał ramionami na każde jego tłumaczenie, więc Taehyung wreszcie machnął na całą sprawę ręką, twierdząc "niech dzieje się co chce, ale mnie w to już nie mieszaj".

Wciąż z pełną głową pesymistycznych myśli otworzył swoją szafkę. Wpierw nie zauważył w niej nic niezwykłego, wszytko było na swoim miejscu. Dopóki nie spojrzał na kraty przy drzwiczkach, do których wsunięty był kwiat. Rozejrzał się po pustym korytarzu i ponownie skierował wzrok na roslinkę o białych płatkach.

Wziął łodyżkę między palce i okręcił lekko, uważając, aby przypadkiem się nie ułamała. Zaciągnął się lekko zapachem, który natychmiastowo w niego uderzył.

— Biały Hiacynt. — rozpoznał. Dobrze pamiętał ten zapach. Gdy na wakacje wyjechał do ciotki, która pracuje w kwiaciarni te kwiaty  jako pierwsze rzuciły mu się w oczy z powodu kształtu płatków. Jedynym szczegółem, który mu się właśnie nie spodobał to ten zapach.

Miał już odłożyć kwiat na bok, ale na czas zauważył malutką karteczkę przy łodyżce.

Biały hiacynt oznacza sympatię. Chciałbym, abyś to samo poczuł względem mnie.

Taehyung uśmiechnął się poraz pierwszy od samego rana, jednakże nie miał pojęcia, że za rogiem korytarza stoi szczęśliwy chłopak, który był świadkiem promiennego uśmiechu Tae.

[A/N] Tak będą wyglądać rozdziały, nie będę ich pisać szczególnie długich, będą w zakresie 200-600 słów. Mam nadzieję, że rozdział się podoba. ^^

Tak, wstawilam wcześniej XD