Przybiłyśmy chłopakom piątkę po czym poszłyśmy na górę zostawiając ich samych sobie. Rzuciłyśmy torby pod klasę w jakiej mieliśmy mieć teraz lekcje po czym poszłyśmy na spacer po szkole w poszukiwaniu wrażeń. Mój widok przykuł Midorikawa spadający ze schodów

- Mido... Wszystko w porządku? - Spytałam gdy zatrzymał się na dole

- Ała... - Jęknął - Hiroto mnie zepchnął... - Zarumienił się i odwrócił wzrok

- Coś ty mu zrobił? - Strzeliłam facepalma roku

- Przez przypadek chyba... Ała... - Masował się po obolałej głowie

- Ehh, wstawaj niezdaro - Podałam mu rękę przy której pomocy wstał

- Dzięki...

- Midorikawa! - Krzyknął Hiroto biegnąc ze schodów - Żyjesz?

- Nie kurwa, umarłem - Parsknął - No żyję... - Kiyama podszedł bliżej i przytulił Ryuujiego

- Jak ty spadłeś z tych schodów?

- No bo tak trochę mnie popchnąłeś...

- Serio? Jak ja tego nie zauważyłem? - Zdziwił się

- W właśnie nie wiem. Z drugiej strony to typowe dla ciebie

- W sumie...

- Ekhem - Odchrząknęłam - Ja tu jestem

- A... Cześć - Przywitał się ze mną Hiroto

- Ta, cześć - Ja i Xavier nie przepadaliśmy zbytnio za sobą

- Hiroś! - Przybiegła Jannet, która zniknęła gdzieś w tyle za mną i rzuciła się na Fostera by go przytulić

- Cześć, Jenny - Przytulił ją szybko

- Ugh - Wkurzyłam się lekko razem z Midosiem, co szybko zauważyła McCurdy więc podeszła bliżej do mnie

- Nie przesadzasz trochę? - Spytała patrząc mi w oczy z lekkim zażenowaniem

- Nie przesadzam - Złapałam ją za rękę - Chodź, zaraz będzie dzwonek - Pociągnęłam ją za sobą w stronę sali

***

- Już zapomniałam jakie lekcje z nauczycielem są trudne! - Krzyknęła zirytowana Jannet po zakończeniu trzeciej lekcji

- Fakt - Usiadłam na ławce i wyciągnęłam chleb melonowy po czym zaczęłam powoli go szamać uśmiechając się pod nosem. Zauważyłam , że Jenny od kilkunastu sekund wpatruje się w to jak jem - Czego? - Spytałam chłodnym tonem. Nie lubię gdy ktoś przerywa mi jedzenie mojej ulubionej potrawy

- W momencie gdy jesz chleb melonowy jesteś strasznie urocza i szczerze się uśmiechasz. Bardzo miło mi się na to patrzy - Wytłumaczyła

- Wyjdź - Położyłam rękę na jej twarzy po czym razem z moim chlebem poszłam na dach szkoły by dokończyć posiłek. Usiadłam tam na kafelkach opierając się o ścianę zakrywającą schody i zaczęłam znów jeść rozglądając się co jakiś czas dookoła.

- Tej, ty jesteś Mizuki Akiyama? - Podszedł do mnie chłopak z pesudo irokezem na głowie. O ile się nie mylę nazywał się Fudou Akio

- Jem - Zakończyłam szybko rozmowę i wzięłam kolejnego kęsa

- Jesteś Mizuki Akiyama? - Ponowił pytanie bardziej dosadnym tonem. Tak, to na pewno Fudou Akio, chyba był szkolnym chuliganem, jebać, że prawie każdy nim jest

- Jem - Również podniosłam nieco głos

- Ehh - Przysiadł się obok mnie - Więc smacznego

- Nie lubię jak ktoś patrzy jak jem. Możesz sobie iść czy mam sama cię przesunąć?

- Ale chyba już skończyłaś jeść... - Spojrzałam na pustą folię po moim śniadaniu. Kurwa

- Ugh - Podeszłam szybko do śmietnika by wyrzucić opakowanie - Tak, jestem Mizuki Akiyama. Zadowala cię to?

- Nie - Zaśmiał się - Pójdziemy kiedyś razem na chleb melonowy?

- Nie zapierdalaj mi mojej ulubionej potrawy - Zaśmiałam się

- Oj ja wiem jak bardzo nie lubisz jak ktoś patrzy jak jesz... Ale jak jesz z kimś to chyba coś innego... - Nie dokończył. Dostał ode mnie z pięści w twarz

- Mój chleb melonowy i spierdalaj - Syknęłam odchodząc od niego i schodząc na dół

Licznik słów: 558

Data napisania: 19.09.2018r

Akcję z Midosiem napisałam na Religii XDDD. A przy akcji z Fudou nie mogłam przestać się śmiać. Nie planowałam dodawać go w tej książce, ale jakoś już tak wyszło. Wkurza mnie moja nauczycielka od geografii, dyktuje zadania domowe tak szybko, ze prawie nikt nie zdąża ich zapisać. To tyle. Bayo!