Şu yere geldim geleli bir garibim elinde
Aklım ermezdi bir sevda yandı gönülde
Benliği yitirdim,yurdum bilmem nerde
Yeryüzü varsın olmasın, şenlik yerim
Ben vuslat çiçeklerini cennete ektim
Doğarken çıktım ben bu engabeli yola
Bilmem kaç yıl geçti,ruhum yıkık hala
Düşlerim de uğramasın ölüme beş kala Can kapısı varsın olmasın uğrak yerim
Ben sevda çeyizini kabrime serdim
Varsın gitsin 'o' da, kimler gitmedi
Gidenler gelmesin de, zaten gelmedi
Ah garip halim, çile çekmek yetmedi
Ana kucagı varsın olmasın şifa yerim
Ben düğün çağrısını sela' lara verdim
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro