[Wpis 152] Polska

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Drogi pamiętniku,

Myślę... Myślę, że ludzie zapomnieli, kim kiedyś byłem. Wiem, iż czasem zachowuję się dziewczęco i lubię nosić spódnice, ale... Widziałem rozlew krwi tak samo, jak każde inne państwo. Walczyłem dzielnie w każdej bitwie... za mój kraj i za moich ludzi... I mam nadzieję, że ich potomkowie, nieważne gdzie się urodzili, będą czuć dumę, że ich feniks... Nigdy nie zginie.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro