[Wpis 152] Polska
Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng
Drogi pamiętniku,
Myślę... Myślę, że ludzie zapomnieli, kim kiedyś byłem. Wiem, iż czasem zachowuję się dziewczęco i lubię nosić spódnice, ale... Widziałem rozlew krwi tak samo, jak każde inne państwo. Walczyłem dzielnie w każdej bitwie... za mój kraj i za moich ludzi... I mam nadzieję, że ich potomkowie, nieważne gdzie się urodzili, będą czuć dumę, że ich feniks... Nigdy nie zginie.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro