Dwa tygodnie później

Yoongi's Pov:

Siedziałem w biurze BangPD, gapiąc się tępo przez okna, czekając, aż przemówi. Jego miękkie oczy obserwowały mnie z niepokojem, ale nie obchodziło mnie to. Mój umysł skupiał się wyłącznie na Y/N. W ciągu tygodnia zniknęła z mojego świata bez śladu, a ja byłem wściekły. 

Wszystkie jej konta sns zostały usunięte, jej firma odmówiła podania jakichkolwiek informacji na temat jej lokalizacji, a każda osoba, z którą byłem blisko, odmówiła ze mną rozmowy. To tak, jakby była duchem. Jedynym tropem, jaki miałem, była kobieta w średnim wieku zamknięta w moim mieszkaniu. 

Porozmawiamy jeszcze raz wiecz—

PD-nim westchnął, przerywając moje myśli " Yoongi-ah, co się dzieje? Inni członkowie martwią się o ciebie. Mówią, że nie jesz ani nie śpisz, a menedżerowie mówią, że nie byłeś na próbach od ponad tygodnia? "

Tch. Jakby cokolwiek z tego miało teraz znaczenie. 

PD-nim obserwował mnie w zamyśleniu, skręcając przed sobą palce. "Jesteś chory? Potrzebujesz wakacji? Może ..." Zawahał się i odwrócił wzrok, prawie jakby był zawstydzony  "może potrzebujesz kobiety? Jeśli tak, możemy to załatwić..."

Moje spojrzenie spowodowało że zamilkł odrazu.
"Nie potrzebuję wakacji ani kobiety" syknęłem śmiertelnym tonem. "Potrzebuję Y/N"

"Y-Y/N?” Zapytał, otwierając usta. "Nie widziałeś jej po MAMA?”

Zamarłem, oddech zatrzymał mi w płucach. 

"C-co?”

PD-nim zamknął usta i przyglądał mi się, skręcając czoło. Wiedziałem, że próbował wybrać najlepszy sposób działania. Zawsze robił to wyrażenie, gdy był głęboko zamyślony.

" Co . Z . MAMAS . " Warknąłem, gotowy chwycić starszego mężczyznę i potrząsnąć nim.  Normalnie nigdy bym go nie skrzywdził, ale on wiedział coś o Y/N, ja nie, a to było nie do przyjęcia. 

Odzyskując spokój, PD-nim wyprostował się i spojrzał mi prosto w oczy z nieczytelnym wyrazem twarzy. 
"Pomogłem Y/N zaplanować niespodziewaną wizytę podczas MAMA, czy nie spotkaliście się?”

O nie. O kurwa nie. powiedz mi, że nie...

Czułem, jak krew odpływa mi z twarzy i moje palce zaciskają się wokół podłokietników krzesła. Gdyby mówił prawdę… gdyby Y/N był gdzieś w pobliżu mojego hotelu podczas MAMA…

PD-nim zmarszczył brwi. "Yoongi-ah, co się dzieje?”

"Powiedz mi wszystko.” Wyszeptałam, walcząc z chęcią uderzenia go w twarz. 

~*~

Kiedy w końcu wróciłem do mieszkania grupowego, zamknąłem drzwi swojego pokoju i uderzyłem pięścią w najbliższą ścianę. Ból był wybuchowy, ale pomocny.  To sprawiło, że skupiłem się na czymś innym niż mroczne myśli pędzące przez mój umysł.

Y/N wiedziała. Przez cały ten czas wiedziała o Irene i nic nie powiedziała...

W porządku - mruknęłam, przeczesując ręką włosy - PD-Nim pomoże mi to naprawić. 

Uśmieszek pojawił się na moich usta jak przypomniałem sobie resztę spotkania. Nigdy w najdzikszych snach nie spodziewałbym się, że starszy mężczyzna stanie po mojej stronie w tej sprawie. 

"T-Ty chcesz, żebyśmy ją znaleźli? Jesteśmy firmą rozrywkową, Suga, a nie…"

Popatrzyłam na niego bez okazywania żadnych emocji i przerwałam mu. 

"Dokładnie. Jeśli chcesz, żebym znów był produktywny i zaangażowany w grupowe zajęcia, pomożesz mi ją sprowadzić z powrotem. Albo możesz pocałować na pożegnanie swojego producenta i rapera”.

Zwłaszcza, że ​​teraz wiem, że jesteś częściowo winny...

Ale nie musiał o tym wiedzieć, że ukarałbym go po tym, jak będę miał Y/N z powrotem bedzie tam, gdzie należała. Złośliwy uśmieszek pojawił się na moich ustach, gdy padłem na łóżko, w końcu zrelaksowany na tyle, by zasnąć. 

"Uciekaj i chowaj się, ile chcesz, dziewczynko… tatuś przyjdzie i prędzej czy później cię znajdę”.

Nuciłem, myśląc o prywatnych detektywach i gliniarzach z listy płac firmy, którzy teraz pomagali mi w poszukiwaniach. To byłaby tylko kwestia czasu. Przyciskając poduszkę mocno do piersi, wyobraziłem sobie, że to Y/N i zasnąłem.

~*~