W dzisiejszym okienku jest: pogawędka o blokadzie pisarskiej.

Otóż ciężko mi pisać o blokadzie pisarskiej podczas blokady pisarskiej.

Ostatnio pisanie sprawia mi trudności. Coś w czym zawsze się odnajdywałam zabiera mi słowa, które krążą po głowie i topi je w odmętach mojego szalonego umysłu. Tak, szalonego, bo decyzje, które ostatnio podejmuję tylko tak można nazwać. No i przez to wszystko się stresuję, a to wcale nie pomaga.

Nawet nie próbuję siadać do pisania powieści, bo wszystko usuwam. Ba... usunęłam nawet ostatnio post, który pisałam ponad pół godziny. Był to post dla Was, na Wattpada. Pisałam, pisałam i bum! Przyszło do udostępniania a tu nagle komunikat o przekroczeniu maksymalnej ilości znaków. No i co zrobiłam? Usunęłam, bo uznałam, że to znak, że nie powinnam się odzywać.

A najśmieszniejsze jest to, że pisałam wtedy o odwadze.

Pisałam o odwadze i stchórzyłam, puściłam sam cytat i wyszłam z domu trzaskając drzwiami.

Ale proszę, niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto nigdy się nie zablokował. Kto nie miał tak, że otworzył worda, zeszyt lub cokolwiek do pisania i po prostu się na to gapił, w głowie mając milion myśli, które chciałoby się zapisać, ale gdy przyszło co do czego, to wszystkie zniknęły.

Z tego, co mi wiadomo (chociaż nie chcę się wymądrzać) to jest to normalne. Tak po prostu bywa i trzeba się z tym zmierzyć.

No i zadbać o głowę.

Dlatego postanowiłam przypomnieć sobie o istnieniu kilku sposobów na blokadę pisarską, które zwykle się u mnie sprawdzają. Może pomogą także i Wam.

1. Swobodne pisanie na czas (jakkolwiek to brzmi): ustaw timer na 10-15 minut i pisz bez przerwy, nie zwracając uwagi na gramatykę czy styl. Pozwól myślom płynąć swobodnie. Być może wyrzucisz z siebie coś, co Cię zablokowało, uwolnisz swoje emocje i odblokujesz umysł.

Kiedyś zakończyłam taki maraton płaczem, bo opisałam wszystko, co siedziało mi na sercu. Pomogło.

2. Ćwiczenia kreatywne: znajdź losowy obraz w internecie (nurt i klimat dowolny) i napisz krótką historię, która w jakiś sposób oddawałaby Twoje postrzeganie tego obrazu. Jeżeli będzie to obraz przedstawiający las, możesz stworzyć historię kryminalną o zaginięciu w lesie lub fantasy o potworach, które w nim żyją. Napisz co Ci się tylko podoba; zabawne, smutne, groteskowe, realistyczne lub fantastyczne – Twój wybór.

Takie ćwiczenie pomaga w pobudzeniu kreatywności i pozwala trochę odetchnąć od długich form tekstowych.

3. Zmiana środowiska w którym piszesz: czasami zmiana otoczenia może pobudzić nowe pomysły i pomoże w odblokowaniu głowy. Jeśli w tym samym miejscu uczymy się do szkoły, pracujemy, płaczemy, jemy, śmiejemy się i smucimy – możemy czuć się zwyczajnie przeładowani bodźcami i skojarzeniami z tym jednym miejscu.

Wyjście na spacer, pójście do kawiarni lub znalezienie nowego miejsca do pisania może pomóc w odblokowaniu, nawet jeśli nagle zaczniemy przesiadywać z laptopem w kuchni zamiast w swoim pokoju.

4. Czytanie: wierzcie lub nie, ale tym, co zawsze najbardziej mnie inspiruje do pisania jest właśnie czytanie. Mogę choć na chwilę zając się czymś innym, wejść w inny świat, spojrzeć na niektóre rzeczy z innej perspektywy. Czasem zdarza się, że utknę z czymś w książce i wydaje mi się to po prostu złe. Wtedy czytam jak poradzili sobie z podobnymi problemami inni pisarze, jak opisali daną rzecz. Czasem pozwala mi to wykreować własną wizję i ruszyć dalej.

5. Mapa myśli: zdarza się, że utkniemy w jakiejś części powieści i nie jesteśmy w stanie przypomnieć sobie części zdarzeń, szczegółów, które są potrzebne i tworzymy wydarzenia, które nie do końca się pokrywają. A gdy to przeczytamy, uznajemy, że wszystko jest bez sensu i zaczynamy się blokować.

Stworzenie mapy myśli może rozjaśnić sytuację w naszej książce i pozwoli ułożyć wszystkie elementy w całość. Czasem dobrze jest zapisywać sobie najważniejsze rzeczy i stworzyć schemat, do którego zawsze możemy zajrzeć. Wiele razy miałam tak, że myślałam, że tak namieszałam, że już nie ma odwrotu, trzeba usuwać. A później okazało się, że wystarczyło dodać/ zmienić/ usunąć jedno zdanie i bum! 200 stron powieści znowu się zgrywa :D

6. Pisanie dialogów: wybierz dwie postacie z własnej książki i napisz przykładowy dialog, który mogłyby nawiązać. Staraj się dopasowywać styl wypowiedzi do stylu postaci. Czasem takie wyrwane z kontekstu dialogi mogą pomóc w spięciu historii i rozwiązaniu konfliktu. Kto wie, może nawet lepiej poznasz swoich bohaterów?

7. Regularność: trochę kontrowersyjna zasada, bo wiem, że niektórzy dzielą ludzi na pisarzy i rzemieślników i widzę narastający konflikt w tych dwóch grupach, ale może komuś ta zasada pomoże.

Ustal codzienny harmonogram pisania, nawet jeśli na początku piszesz tylko kilka zdań. One nawet nie muszą się łączyć. Chodzi po prostu o to, by wyrobić sobie pewien nawyk. Regularność może pomóc w przezwyciężaniu blokady.

8. Ćwiczenia relaksacyjne: medytacja, joga czy proste techniki oddechowe mogą pomóc zredukować stres i poprawić koncentrację, dzięki czemu nie będziemy się tak rozpraszać w trakcie pisania.

9. Pisanie do szuflady: pisząc bez myśli o publikacji, możesz poczuć mniejszą presję i bardziej swobodnie wyrażać swoje myśli. Zawsze polecam, by oprócz książek publikowanych mieć także miejsce dla siebie, w którym możemy zapisać dosłownie wszystko. Nawet opisać swój cały dzień i przeanalizować go.

Na zakończenie wstawiam kilka cytatów o pisaniu.

„Zapisz to. Zaryzykuj. Może okazać się, że będzie to słabe, ale to jedyny sposób, aby stworzyć coś naprawdę dobrego."

*William Faulkner

„Jeśli chodzi o poradę „pisz o tym, co wiesz" regularnie mówiono mi o tym, gdy zaczynałam. Myślę, że to bardzo dobra zasada i zawsze ją przestrzegałam. Piszę o wyimaginowanych krajach, społeczeństwach obcych na innych planetach, smokach, czarodziejach, Dolinie Napy w 22002 r. Znam te rzeczy. Znam je lepiej niż ktokolwiek inny, więc moim obowiązkiem jest składać ich świadectwo". 

*Ursula K. Le Guin

„Nie zaczynasz od pisania dobrych tekstów. Zaczynasz od pisania bzdur i myślisz, że są dobre, a potem stopniowo stajesz się w tym lepszy. Dlatego właśnie mówię, że jedną z najcenniejszych cech jest wytrwałość."

*Octavia E. Butler