Dziś już wracaliśmy do domu. Kiedy wstałam znów o 3 poszłam do łazienki gdzie ubrałam na siebie dresowe spodenki do kolan bluzkę sięgającą mi do połowy ud oraz bluzę Liama. Włosy spiełam w koka a makijażu nawet nie robiłam. Ten tydzień miną zdecydowanie za szybko. Było cudownie a ja opalilałam się przez pięć dni więc teraz jestem ładnie opalona na całym ciele.
  
  -Liam wstawaj -powiedziałam gdy wyszłam z łazienki a chłopak dalej spał.

  ***

  -Już nie mogę się doczekać aż przyjedziecie! -pisnęła podekscytowana Rose. Znów gadamy na gruce tej co pierwszego dnia. Liam prowadzi samochód a ja rozmawiam z resztą. On raczej skupiony jest na jeździe ale też czasem się trochę odzywa.

  -Musimy to uczcić! To że wracacie wy, Harry i wasz związek! -krzyknął Max.

  -Możemy spotkać się u mnie jutro -zaproponowałam. -Powiem rodzicom żeby poszli do wujka i cioci a my będziemy mogli się spotkać.

  -Dobry plan! To tak Rose i Nathan ogarniają jakieś chipsy i popcorn. Liam i Sara mieszkanie Sary. Ja i Aiden alkochol, Andrew picie jakąś cole, pepsi soki i takie inne a Harry i Max słodkie jedzenie jakieś żelki ciastka i takie no. A! Sara i Liam robią jeszcze ciastka albo jadą do babci kogoś tam po nie! -wyznaczal nam zadania Logan.

  ***
  Właśnie dojechaliśmy pod mój dom gdzie czekali na nas już przyjaciele aby nas przywitać. Wysiadłam z samochodu a Rose rzuciła mi się w ramiona.

  -Sara!

  -Rose!

  -Tak się cieszę że cię widzę! -powiedziałyśmy razem na co wszyscy wybuchliśmy śmiechem.

   ***
   Tak jak mówiliśmy tam też zrobiliśmy. Właśnie siedzimy wszyscy w kółeczku u mnie w salonie grając w butelkę.

  -Sara -powiedział Aiden gdy butelka zatrzymała się na mnie. -Prawda czy wyzwanie?

  -Ymm prawda -odpowiedziałam.

  -Dobra to o co by cię zapytać... Od jak dawna twoja i Mii przyjaźń się pogorszyła. Znaczy wiem od kiedy się nie przyjaźnicie ale że ona cię wiesz no -mówił troszkę zmieszany.

  -Nie wiem... Myślałam że wszystko między nami jest dobrze ufałam jej a ona po prostu mnie obgadywała -wzruszyłam ramionami po czym zakręciłam butelką która wypadła na Andrewa. -Dobra to... Pytanie czy wyzwanie?

  -Wyzwanie -odpowiedział odrazu.

  -Obok mnie po lewej stronie mieszka taka dziewczyna. Niewiele młodszą od nas. Zdejmij koszulkę i pójdź do niej z zapytaniem czy możesz u niej przenocować.

  -A co jak się zgodzi? -zapytał zdejmując koszulkę.

  -Impriwizuj.

  Graliśmy tak jeszcze kilka kolejnych rund. Było strasznie zabawnie. Potem oglądaliśmy film a następnie śpiewaliśmy karaoke i tańczyliśmy. Chociaż nikt nie umiał ani tańczyć ani śpiewać nie przejmowaliśmy się tym. Po prostu bawiliśmy się. Może nie do końca byliśmy trzeźwi ale to tylko pomogło nam w dobrej zabawie.

  W tedy właśnie gdy próbowałam tańczyć z Liamem uświadomiłam sobie że właśnie teraz jestem w odpowiednim miejscu z odpowiednimi osobami. Może i nie przyjaźniliśmy się długo jednak nie żałuję niczego. No może prawie. Jednak cieszę się że wszystkie decyzję w moim życiu doprowadziły mnie właśnie do tego miejsca, dziś z tymi ludźmi.

  A jak na razie... Zostało nam się po prostu cieszyć wakacjami.

  I może teraz było wszystko świetnie życie było wspaniałe, bo właśnie tańczyłam z chłopakiem którego kocham w moim salonie z przyjaciółmi jednak... Czy zawsze tak jest? Zawsze jest tak pięknie? Przecież życie zawsze rzuca nam kłody pod nogi więc... Czy to wszystko przetrwa? Mój związek z tym czarnowłosym chłopakiem? Te wszystkie przyjaźnie? Przecież nie zawsze jest tak pięknie jak jest teraz...

KONIEC

Chciałabym wam podziękować wszystkim którzy to czytają za to co udało mi się osiągnąć... Gdy teraz piszę to pod książką jest 8,72 tysiące wyświetleń oraz 220 gwiazdek a to wszystko wasza zasługa<3 Dziękuję wszystkim którzy dotarli do tego momentu trzymajcie się i mam nadzieję że jeszcze kiedyś przeczytacie jakąś moja książkę! A teraz żegnajcie i wyśpijcie się. Mam nadzieję że książka wam się podobała możecie podzielić się opinią w komentarzach. Kocham was buziaczki i dziękuję jeszcze
raz!❤️‍🩹🫶🏻