04.| Dlaczego to tak boli, kochanie?

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

  ''Szkoda, że twa miłość okazała się tak niewierną.
Szkoda, że nie przeżyję, nie zobaczę tego,
Co było przede mną...''
~ Jula ''Byłam''  

***

Minął tydzień, a Ciebie znów brak. Nie radzę sobie z tym. Chciałabym, żebyś przyjechał i mnie przytulił. Jednak zdaję sobie sprawę, że to niemożliwe, bo Ciebie nie ma tutaj znów. Znów się pocięłam, Harry. Nie kontroluję tego, nie potrafię przestać. Za bardzo mi zależy, żeby zapomnieć. Kochanie, czy wciąż o mnie myślisz?

Pogubiłam się w swoim życiu. Wciąż robię jakieś głupoty. Ostatnio zrobiłam tatuaż z Twoim rokiem urodzenia. Znów mnie powaliło. Tnę się, żeby nie myśleć o Tobie, jednak wtedy najbardziej Cię opłakuję, a raczej to co już nigdy się nie powtórzy. Dlaczego musiałeś wyjechać? Chciałabym, żebyś tutaj był. Dlaczego życie jest takie popierdolone? Nie potrafię zacząć żyć od nowa. Jestem beznadziejna. Ty pewnie ułożyłeś sobie życie, masz pewnie dziewczynę. Czy ona jest piękniejsza ode mnie?

Pamiętam, jak mi szeptałeś, że nasza miłość będzie na zawsze, lecz niestety się skończyło, to co miało trwać na wieczność. Nie ma Cię już rok, a mi Ciebie wciąż brak.

Chciałabym o Tobie, zapomnieć, jednak nie potrafię. Co jest ze mną nie tak? Dlaczego nie potrafię ruszyć ze swoim życiem na nowo? Chcę zacząć nowy rozdział, ale jak, gdy wciąż myślę o Tobie? Harry, nie potrafię znów żyć. Już nie jestem tą dziewczyną, którą pokochałeś. Zrobiłam się straszna, jednak nie potrafię przestać. Kochanie, czy jest dla nas jeszcze nadzieja?

Czasem zastanawiam się, po co to piszę, gdy Ty tego nawet nie przeczytasz. Nawet tego nie dotkniesz, więc dlaczego to robię? W jakiś sposób mi to pomaga. Czasem potrzebuję wydusić z siebie wszystko. Harry stałeś się takim moim pamiętnikiem. To zawsze Tobie mówiłam o wszystkim, a teraz zapisuję to w tym zeszycie do Ciebie. Brakuje mi Twojego głosu, śmiechu, uśmiechu. Brakuje mi tego, że zawsze byłeś. Dlaczego to się skończyło?

Ostatnio całowałam się z Erickiem. Dlaczego czułam się z tym źle? Jakbym Ciebie zdradzała? Erick to tylko kolega, więc dlaczego się z nim całowałam? Dla zabawy? Nie wiem. Chyba szukam jakiegoś sposobu, żeby o Tobie zapomnieć. Harry, dlaczego nie potrafię ruszyć się ze swoim życiem? Ty to zrobiłeś, więc dlaczego ja nie mogę? Chcę zapomnieć o Tobie... lecz tak bardzo tego nie chcę.

Ostatnio nie dogaduję się z bratem i to z mojej winy. On sobie ze mną nie radzi, ma przeze mnie kłopoty, a ja nie umiem ich nie przynosić. Tak bardzo się wkręciłam w gorszą siebie, że teraz nie ma powrotu. Christopher mówił, że się zmieniłam, że mnie nie rozpoznaje... Cóż, ja też siebie nie rozpoznaję. Harry, czy jest jeszcze dla mnie jakaś szansa? Czy będę mogła być jeszcze szczęśliwa?

Byliśmy razem szczęśliwi, czemu musiało się to skończyć? Dlaczego musiałeś wyjechać, Harry? Zostałam sama. Byłeś dla mnie wszystkim, a jak wyjechałeś, to zostałam z niczym. Dlaczego to tak boli, kochanie?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro