-ding dong!kogoś tutaj słyszę!czy ktoś tutaj chowa się?
Rozległ się dziecięcy głos I pukanie do drzwi. Alastor zlał zię z cieniami i obserwował wszystko z ukrycia. W momencie odforzenia drzwi, Vaggie syknęła z bólu, X na jej Oku stał się jakby z plastiku i wrósł się w skórę, przeszywający ból uświadomił jej, że jej palce zostały zszyte. Okropny ból nasilił się, gdy jej kości zaczęły zamieniać się w puch. Dalej nic już nie widziała, zaczęła czuć ból wyrywanych skrzydeł, wizja tego, gdy została upadym, odtwarzała się wkółko. Ból i strach z każdą chwilą przejmowały jej umysł. W uszach grała przerażająca melodia.