Po kilku dniach medytacji wydawało mi się, że kryształ jest już gotowy. Zaczęłam składać wszystkie części i po chwili w ręce trzymałam metalową rękojeść. Przyznam, że moja wcześniejsza była o wiele słabsza, ale bardziej mi się podobała ze względu na powiązanie z naturą. Odpaliłam miecz i przed moimi oczami ukazała się ciemnoróżowa klinga. Spróbowałam przeciąć głaz i udało mi się to bez problemu.

- Widzę, że czynisz postępy

- Kto znow...

Podniosłam głowę i zobaczyłam Luke'a. Wyglądał tak samo jak gdy ostatni raz go widziałam w lochach Starkillera. Odrzuciłam miecz i pobiegłam w jego stronę. Gdy próbowalam go przytulić rozpłynął się w powietrzu. Odwróciłam głowę i dopiero teraz zrozumiałam. Był na wpół przezroczystą niebieską zjawą. Tak samo jak Anakin Skywalker. Zaczęłam płakać.

- CO ONI CI ZROBILI? - krzyknęłam w stronę ducha. Byłam pewna, że to sprawka Najwyższego Porządku, choć nie powinno mnie dziwić, że go zabili.

- Uciekłem wraz z Leią. Nie miałem przy sobie żadnej broni. Moja siostra zostawiła mnie tu abym cię odnalazł, a sama poleciała na ostatni krążownik Ruchu Oporu. Leia była im potrzebna, aby odzyskali nadzieję. Gdy wylądowałem strażnicy przy statku od razu się na mnie rzucili i zabili. Moja śmierć była potrzebna tobie, Kim.

- Zaraz im pokażę - pobiegłam w stronę wyjścia z jaskini jednak zatrzymał mnie głos mojego dawnego mistrza

- Zemsta nie jest rozwiązaniem. To ty jesteś ich nadzieją

Duch popatrzył w stronę nieba i rozpłynął się. Nie rozumiałam do końca jego ostatnich słów. Uznałam, że nie mam za dużo czasu. Zabrałam swój miecz i wbiegłam na wzgórze, na którym stał statek. Jakby nigdy nic podeszłam do strażników. Gdy byłam wystarczająco blisko odpaliłam miecz i bez problemu powaliłam obu na ziemię. Wsiadłam do statku i odleciałam. Gdy byłam wciąż niedaleko planety zobaczyłam mały myśliwiec. Z daleka dostrzegłam, że siedzi w nim Leia. Ominęłam ją i poleciałam do bazy. Gdy wylądowałam od razu pobiegłam do Snoke'a.

- Gdzie twoi strażnicy? - spytał mistrz

- Skywalker ich zabił.

- Gdzie on teraz jest? - popatrzył na mnie, a na jego twarzy pojawiło się udawane przerażenie

- Nie żyje. Zabiłam go

- Doskonale - uśmiechnął się ironicznie - Udowodniłaś, że należysz do Ciemnej Strony.

- Masz dla mnie jeszcze jakieś zadanie? - spytałam

- Na razie nie. Możesz wracać do swojej kajuty.

Nakazał kilku strażnikom pójść za mną. Zastanawiałam się po co ich aż tylu. Byłam pewna, że Snoke nadal mi nie ufa.

CDN.