Pov. Polska

Ile ten szwab zwiedza mój dom?! Ja przecież nie mam aż takiego dużego domu. Chyba.

Nareszcie, po dwóch godzinach, Niemiec przyszedł. Ze dwoma zdjęciami. Zaścinęłem zęby.

-Dlaczego byłeś w tamtym pokoju

Rzekłem do niego, jednocześnie powstrzymywałem się aby go nie udusić.. On tylko na mnie się spojrzał. Czy on płakał?...

Burknąłem do niego bez pytajnika:

-Co się stało szwabie 

On coś wymrarotał pod nosem. Po chwili zapytał się:

-Znałeś Węgry?

Westchnąłem i odparłem:

-Kiedyś byliśmy najlepszymi przyjaciółmi, ale kilka lat temu... wpadł w nieciekawe towarzystwo

Jego oczy się zaokrogiły.

-Narkotyki?

-Mafia. Obiecali go nie zabijać za długi, jeżeli będzie im lojalny. Na całe szczęście nikogo nie skrzywdził, ale... Ale bał się, że ta pieprzona mafia może mnie zabić

-Aha, powiesz mi kto był ich szefem?...

Spojrzałem na niego jak na głupiego i odrzekłem:

-Nikt nie wie. Przecież to mafia

-Okej... A uczestnicy?

Stętknąłem. Szwab tak bardzo pyta o małe, nieważne pierdółki. Ale, jak jego rodzina jest, nie dadzą mi spokoju, aż w końcu im powiem.

-Rodzina starego komucha maczy w tej mafii ręce. Więciej nie wiem

Przestał do mnie się odzywać. Po kilku minutach zapytał o dziwną rzecz:

-Jaki ja jestem? Jaka jest moja osobowość?

-Co- Dlaczego stałeś takim psychologiem-Zerknął na mnie błagalnie. Aha.-Ale jak chcesz odpowiedzi... Jesteś mądralskim i ponurym kolesiem, który nie okazuje prawie żadnych uczuć. Egoistą. Naiwniak. Pracoholik, który czasem zapomina jeść na kilka dni. I to wszystko

On zakrył swoją twarz rękami. Co ja niby zrobiłem? Powiedziałem prawdę, która nawet aż taka bolesna nie była. Co nie?

Pov. Niemcy

To wszystko prawda. W mojej głowie trąbiły myśli.

Jaki cudem Austra ze mną wytrzymała? 

Czy Francja kochała mnie, czy moje pieniądze?

To dlatego, że nikt za mną szczerze nie przepadał?

Dlaczego... Dlaczego wcześniej o tym nie myślałem?

Kiedy ostatnio się cieszyłem?...

Obudził ze moich myśli Polak.

-Ej, kuźwa, co się stało?

Ja nic nie odpowiedziałem. Poszturchał mnie. Nie zwróciłem na niego uwagi.

I to był błąd. Dał mi prosto z liścia.

Krzyknąłem z bólu. Zacząłem płakać.

***

Obudziłem się w nie swoim łóżku. Chwilę przypomniałem co się stało.

Ile dni tutaj już jestem? Dwa, trzy? Kiedy miałem wstać, zauważyłem jeszcze Polskę, który był przy mnie. Spał sobie w najlepsze. Jego loki były w delikatnym nieładzie. Wyglądał słodko, gdyby nie to, że to seryjny morderca. Który myśli, że zabijał dla dobra.  

Ale i tak był słodki. 

 Co ja myślę-

Zanim zauważyłem, Polen mnie schwycił jak za pluszaka. Wciąż dzemał. Moje policzki stały się czerwone. Nie chciałem go obudzić, więc musiałem szybko przemyśleć swoje ruchy. Delikatnie go otoczyłem ramien. A on mnie jeszcze bardziej przyciągnął do siebie. Schie- Wzdech, wydech. Po prostu go przytulić muszę. 

Po kilku minutach zamieniłem się w makaron. Dopiero wtedy Spojrzałem na godzinę.

Była 12, a wczoraj chyba zasnąłem o 22.

Nigdy nie spałem aż tak długo.

Co za leń (Polska i ja)...