Kiedy światło zgaśnie,

on znowu zaśnie.

Obudzi się w lepszym świecie,

świecie bez zmartwień.

Będzie żyć szczęśliwy,

lecz nie długo,

ledwie przez parę godzin.

Bo gdy znów się obudzi,

smutek będzie miał na buzi.

Dusza jego będzie rozpaczać,

że znowu wojny musi staczać.

I tak koło będzie się zataczać,

aż on sam się do groby nie stoczy,

nie zaśnie

i spokojnie nie położy.