Wasz układ liczył sobie już prawie tydzień. Reakcje ludzi z klasy- bezcenna. Reakcja nauczycieli- jeszcze bardziej bezcenna, kiedy Bakugou rzucał w twoją stronę jakieś teksty na podryw, kiedy byłaś przy tablicy. Jednak to powoli stawało się podejrzane. Bakugou- chłopak o blond włosach ala "jeżem na głowie", największy agresor szkolny znalazł sobie "grzeczną" w miarę normalną, zdrową psychicznie dziewczynę. Coś musi być na rzeczy, prawda ?

W każdym razie przeszliście do innej fazy planu. A mianowicie znalezienie brudów na naszą słodką Erikę. Wymyśliła to przed chwilą Uraraka, kiedy spodkaliście się we czwórkę.
Ty, Uraraka, Tsu oraz Bakugou.
Aż dziwne, prawda ?

- Mam lepsze rzeczy, na które mogłabym marnować czas niż na tą śliską flądrę.- rzuciła Tsu.

- Dajcie spokój, przecież może być śmiesznie!.- Uraraka nie ustępowała.- Kto wie, co ona może robić po za szkołą!

- W sumie trochę racja.- mruknęłaś cicho.

- Właśnie. Pamiętacie, jak opowiadałam wam o tej akcji w łazience, kiedy wypychała sobie cycki papierem ?.

Blondyn wypluł zawartość puszki z piwem.

- Co kurwa ?.- zapytał po chwili.- Mam nadzieję [T.I], że ty masz takie naturalnie duże.- wskazał na twój biust.

- Wal się.- odwróciłaś się od niego.- Nigdy się nie dowiesz.

- Kto wie.- rzucił uwodzicielsko.

- Tylko Kirishima może stwierdzić.- zażartowała Uraraka.

Poczułam, jak tworzy mi się supeł w sercu. Tak cholernie mi go brakowało. Tak bardzo. Spojrzałam smutno na swoją puszkę.

- Nie przejmuj się nim, też jestem odtrącany przez niego.- powiedział Katsuki, kiedy pierwsza łza spłynęła po twoim policzku.

- Ale to nie ty wyznałeś mu miłość.

- Bo nie jestem gejem.

Uśmiechnął się ledwo.
Wyrzuciłam swoją puszkę i wzięłam następną.

- Nie za dużo, księżniczko ?.- blond podszedł do ciebie.

- Przepraszam bardzo, ale od kiedy liczysz moje promile ?.- zapytałaś zaciekawiona jego odpowiedzią.

- Od kiedy jesteśmy udawaną parą.

- Dobrze powiedziałeś. UDAWANĄ.- zrobiłaś nacisk na ostatnie słowo.- I mogę pić tyle, ile chce.

- Dobrze powiedziane!.- rzuciła mi się na szyję Uraraka.- Nikt nie będzie nam mówił co możemy i ile możemy!

- Tobie to ewidentnie wystarczy.- powiedział cicho.

- Co tam mówisz pod nosem ?.- podeszła do niego bliżej.- Hmm ?

~

Dzień wolny od szkoły. Jakieś egzaminy starszych klas.
Tak, jak umówiliście się wszyscy, dzisiaj śledzicie i zbieracie brudy na Erikę. Czy będzie śmiesznie ? Na pewno. Czy będzie dziwnie ? No tak. Czy to się uda ? Oczywiście, że
Nie.

- Okej.- zwróciła się do nas Uraraka.- Ona wrzuca na swojego instagrama wszystko. Dzień wolny oznacza randkę z Kirishimą. Wiecie co macie robić, prawda ?

- Eee...niczego nie wytłumaczyłaś ?.- zapytał sarkastycznie blondyn.- Możesz jaśniej ?

- Tak, czy siak. Musimy zobaczyć, co ona wrzuca na swojego instagrama i na podstawie właśnie INSTAGRAMA będziemy wiedzieć, gdzie ona jest. Pewnie na jakiejś kawie czy coś.

- Dobra, to odpalaj instagrama.- Tsu już nie mogła się powstrzymać z ekscytacji.
Tak jak powiedziała, tak Bakuhou zrobił. Już od rana nasza kochana Erikę wstawia coś na relację.
Jest z Kirishimą.
Bingo, ale chyba nie powinnam się tak bardzo cieszyć.

- Są na kawie w tej kawiarni niedaleko!.- krzyknęłam.

- Przebieramy się!.- brunetka poleciała do szafy.

- Ale nie było mowy o przebieraniu się.

- Teraz już jest.- uśmiechnęła się.- Na szczęście parę okularów szpiegowskich jeszcze zostawiłam.

- Chyba śnisz, że ja to ubiorę na twarz!.- wskazał na okulary.

- A ty chyba śnisz, że będziesz tak mnie krzyczał!.- pokazała mu środkowy palec.

Podała nam wszystkim gadżet, który od razu założyłaś. Podeszłaś do wielkiego lustra w rogu jej pokoju i zaśmiałaś się.

- Nie wyglądam aż tak źle.- obróciłaś się wokół własnej osi.

- Jako moja dziewczyna prezentujesz się naprawdę bardzo ślicznie.- za tobą pojawił się Bakugou, który oparł głowę o twoje ramię.
To było słodkie.

- Jako mój chłopak powinieneś założyć te okulary, abyśmy mieli maching.- wzięłaś je od niego i założyłaś.- No i pięknie.

- Jako twój chłopak chyba powinienem cię zabić.- usiadł spowrotem na łóżko.

- Gotowi na zwiady?.- Nikt jej nie odpowiedział.- To świetnie, idziemy!

~

Kiedy wyszliście z domu nie minęła minuta, a ludzie dziwnie się na was patrzyli.
W sumie, gdybyś spodkała takich czterech nastolatków na swojej drodze to pewnie byś tak samo sobie pomyślała.
Ukrywaliście się za wielki drzewem, które i tak was nie zasłaniało. Cóż. Lepsze to niż nic.
Aktualnie kochana parka siedziała sobie przy stoliku i rozmawiała.
Chciałabyś być na miejscu blondynki.
Też chciałaś, aby czerwonowłosy tak się do ciebie uśmiechał.
Poczułaś narastający smutek w duszy. Najwidoczniej nie było ci to dane.

- Tsu, idź zamów jakąś kawę, czy coś.- mruknął Bakugou.

- Dlaczego ja ?.- szepnęła.- Przecież ja jestem aspołeczna.

- Tak, a ja miły. No idź do cholery jasnej!

- No dobra!.
Spojrzała się na was jeszcze szybko. Pokaliście jej kciuk w górę, aby wiedziała, że idzie wam wszystko dobrze. Ona natomiast pokazała  środkowy palec w nasza stronę.
Patrzyliście raz na wchodzącą Tsu do kawiarni, a raz na parę.

- Hej Tsu !.- krzyknęła w jej stronę przesłodzonym głosem blondynka.
Ta tylko sztucznie się uśmiechnęła i pomachała jej. Kiedy nie patrzyła pokazała jej środkowy palec.
Twoja krew.
I zniknęła w sklepie.

- Marzy mi się mrożona kawa z karmelem...- mruknęłaś patrząc na menu, które było całkiem wielkie.

- A mi kurwa święty spokój...- odpowiedział blondyn.

- A mnie i to i to.- Spojrzałaś na Urarakę.- Nie wierzę, że zgodziłam się to robić.

- Uraraka...sama na to wpadłaś.

- A no w sumie...- zastanowiła się.

- Kurwa.- ty i brunetka spojrzałyście na
Bakugo.- Zauważyli nas.

- I co teraz ? Nie mamy się gdzie ukryć.- zaczęłaś panikować.

- Spokojnie. Mam pomysł.
Uraraka dotknęła siebie, a potem siebie w ramię i poczułaś, jak się unosisz.

- Nie podoba mi się to...

- Lepsze to niż konfrontacja z tym dupkiem, mam rację?.- zapytała cię chodź wiedziała, jaka jest odpowiedź.
Wskoczyłyście na drzewo, gdzie znalazłyście odpowiednie miejsce do poglądania rozmowy przyjaciół.

- Co ty tutaj robisz ?.- usłyszałaś z dołu.

- Czekam na Tsu ?.- zapytał sarkastycznie.

- [T.I] wie ?.

- Nie mogę mieć koleżanek ?.

- Nie o to chodzi, bro.

- Jestem!.- krzyknęła Tsuyu. Zatrzymała się w połowie drogi.- Um..

- Nie będę wam już przeszkadzać.- odpowiedział Kirishima i poszedł do Eriki.
Zeszłaś z Uraraką na ziemię. Wytarłaś łzę z policzka.

- Nie wiem, czy chce ich dalej śledzić.- mruknęłaś, kiedy para zaczęła iść w lewo.

- Ja też nie.- odpowiedziała Tsu.- To co, winko ?

- Ja chyba stawiam na coś mocniejszego.- odpowiedział zrezygnowany blondyn.

Witam witam
Przepraszam, że dopiero dzisiaj wstawiam rozdział, ale musiałam trochę nad nim popracować. Miłego dnia/Nocy!❤