Şu geldiğin dünya denen han da
Matem ile bayram hep aynı tasta
Sevdayı ayrılık vurdu, vefa hasta
Can kuşuna beden dar gelir artık

Şu çıktığın hayat denilen yol da
Şeytan ile yalan hep aynı yarışta
Sefayı emek yordu, nasip tartıda
Kin sarayına iman zor girer artık

Şu baktığın siluet denilen ayna da
Renk ile gölge hep aynı ressamda
Güzelliği kim buldu, göz nazarda
Sim pırıltısına gül zor girer artık

Şu yandığın aşk denilen yangında
Pınar ile zehir hep aynı  dudakda
Vuslatı çile ördü  ,cennet adında
Kum sarısına nem zor düşer artık

Vuslat Tuna