Sevdin sevmeyede bir kulu sende
İnsan sevmekle mecnuna döner mi
Görsen dünyayı perde inen gözlerinle
Güle benzemesi; sen sevdin diye mi?
Oysa; herkez gibi bir insandı o da
Etten kemikten; kaşı ince,gözü ela
Kah güler kah ağlardı hayat yolunda
Cennetten gelmesi; sen sevdin diye mi?
Ummazdan her sözü emir kanun oldu
Gördün de, bahar geldi miladın doldu
Kapısında köle olmak boyun borcundu
Hasretinde esareti; sen sevdin diye mi?
Sevda gelince başa , akıl fikir çıkarmış
Kor düşer ciyerine dumansız yanarmış
Derdin şifan imiş,çilen vuslat kadarmış
Armağan verilnesi; sen sevdin diye mi?
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro