♠58♠

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Taeś: Nie powiem

Chmii: Mam nadzieję

Chmii: Nie chce ci odpowiadać na te pytania bo jak z tym się domyśliłeś to reszta pójdzie ci już łatwo

Taeś: Jimin musimy ci jakoś pomóc musisz iść do psychologa

Chmii: Nie idę do żadnego psychologa

Chmii: Myślisz ,że jakoś mi pomoże?

Chmii: On mnie tylko wysłucha za pieniądze i poradzi co robić, przepisze leki i bye mam żyć dalej z tymi pojebanymi ludźmi

Chmii: Nie będę już przed tobą udawał pogodnego bo to nie ma sensu

Chmii: Dawno już taki nie jestem

Taeś: Od kiedy?

Chmii: Nie wiem? Od liceum?

Taeś: Mogłeś mi powiedzieć

Taeś: Chociaż sam mogłem cię o to zapytać widziałem ,że coś się działo ale sądziłem ,że jak nie prosisz o pomoc i masz Guka to jakoś ci się poprawi

Taeś: Jak widać się myliłem

Chmii: Najwyraźniej

Taeś: Ale teraz jestem chce ci pomóc jak nie chcesz iść do psychologa to chociaż to

Chmii: Nie potrzebuje twojej litości

Chmii: Gadasz tak samo jak JiNeul przestańcie obydwoje

Taeś: To chociaż daj mi w tym uczestniczyć

Chmii: Jak chcesz

Chmii: Masz tylko nic nikomu nie mówić





Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro