Pewna stara cyganeczka

Zaglądała do garneczka

Zobaczyła... o la Boga!

Wystawała stamtąd noga!

Noga duża, owłosiona

Tak od ciała odkrojona,

Jakby to rzemieślnik robił

I tą nogą garnek zdobił.

Oczywiście noga wieprza

Jest do zupy tej najlepsza,

Tak też uczynili ludzie

Robiąc rosół w pracy trudzie.

////////////////\\\\\\\\\\\\\\\\

Wiersz został napisany na konkurs polskich ambasadorów Wattpada pod hasłem #Sylabus2020

Użyłam tu tytułu ,,Cyganeczka'' pracy Miguela de Crevantesa.