W początkach XVIII dynastii królowa Ahmes-Nefertari przyjęła jako pierwsza (lub druga, jeśli przed nią nosiła go jej matka, Ahhotep) tytuł Boskiej Małżonki Amona🐏.

Ten nowy urząd kapłański stał się jedną z najwyższych kobiecych godności w starożytnym Egipcie - konkurował z pozycjami Wielkiej Małżonki czy Matki Króla.

Początkowo kobieta mogła pełnić kilka funkcji naraz - bycie księżniczką/królową nie kolidowało z byciem kapłanką, a wręcz dodawało prestiżu: Boską Małżonką Amona została choćby Hatszepsut 👩🏼, wtedy jeszcze "tylko" główna żona Totmesa II. Po koronacji na faraona i przyjęciu męskiej osobowości w oczach bogów, władczyni przekazała tytuł swojej córce, Neferure 👧🏽💍🐏.

Po śmierci faraon-kobiety i jej niedoszłej następczyni urząd stracił na znaczeniu (zapewne na skutek obaw królów przed kolejnymi ambitnymi kobietami, którym mógł się marzyć tron), ale z czasem ich potęga wróciła, a w okresie Trzeciego Okresu Przejściowego Boskie Małżonki powróciły jako Boskie Adoratorki Amona 🐏🧎🏽‍♀️. Zaczęły wtedy zapisywać swoje imię w kartuszu królewskim, przybierać imię Horusa 𓅃 niczym kobiety-faraonowie i zyskiwać rzeczywisty wpływ na politykę, choć żadnej nie udało się nigdy oficjalnie zasiąść na tronie Egiptu.

Zdjęcie: Anchnesneferibre, ostatnia Boska Małżonka Amona

Źródło: Kara Cooney, Hatszepsut. Kobieta, która została królem