Małżeństwa faraonów z kobietami niepochodzącymi z królewskich rodów i wyniesienie ich do pozycji Wielkich Małżonek - jak u Totmesa III i Satiah, Amenhotepa III i Teje, Echnatona i Nefretete czy Ramzesa II i Nefertari - można wyjaśnić oczywiście miłością faraonów do wybranek, jednak może też istnieć inne, bardziej cyniczne wytłumaczenie.

Prawdopodobnie niektórzy władcy potrzebowali przy boku kobiety niższej stanem, które pozycja była w pełni zależna od męża.

Totmes III, przytłoczony w dzieciństwie władzą macochy, mógł czuć się zagrożony przez ambicje swojej siostry i - jeśli Neferure przeżyła Hatszepsut - chęć zapobieżenia wzrostowi jej pozycji może tłumaczyć, czemu poślubił zamiast niej kolejno Satiah i Meritre-Hatszepsut. Obie nie pochodziły z królewskiego rodu, a wybranie przez niego na następcę syna jednej z nich (co ostatecznie zrobił), mogło raz na zawsze usunąć z sukcesji ewentualne dzieci Neferure i perspektywy stworzenia "antykonserwatywnej" dynastii z dziedziczeniem po linii żeńskiej.

Z kolei Echnaton wprowadzając swoją słoneczną rewolucję religijną ☀ obawiał się opozycji, którą bez wątpienia mogłaby stworzyć Wielka Małżonka, będąca jednocześnie Siostrą Króla i Córką Króla. Nefretete, bez znaczących tytułów przysługujących jej z urodzenia, musiała pozostać wobec niego lojalna, jeśli chciała utrzymać się na tronie i zachować go dla swoich dzieci.

Źródła:

Kara Cooney, Hatszepsut. Kobieta, która została królem oraz When Women Ruled the World. Six Queens of Egypt