Tydzień później...

Tak bardzo chciałam podzielić się z Lilly tymi informacjami, ale nie mogłam nikomu powiedzieć że jestem wampirzycą. Przez ostatnie dni nie byłam sobą, byłam nerwowa i nie chciało mi się gadać przez co kontakt z Lilly trochę się pogorszył, ale nie mogłam żyć spokojnie dopóki nie rozwiąże tej zagadki.
Musiałam obmyślić plan działania, muszę wiedzieć kim jest nieznajomy i o co chodzi z Masonem. Postanowiłam spotkać się z Masonem na szczęście miałam do niego numer telefonu który dała mi Lilly więc nie było problemu z komunikowaniem się.
Chciałam napisać ale jednak zdecydowałam się żeby zadzwonić. Nie czekałam długo Mason praktycznie od razu odebrał.
-Halo?
-Heej Mason to ja Rose. Przeszkadzam?
-O cześć Rose coś się stało?
Pff czy coś musiało się stać żeby dzwonić.
-Nic się nie stało po prostu chciała bym się z tobą spotkać haha. Pojebało mnie chyba że tak powiedziałam.
-Spoko i tak nie miałem nic do roboty. Gdzie się spotkamy?
- Możesz przyjechać pod mój dom a potem się coś wymyśli. Powiedziałam to specjalnie, i dobrze zrobiłam.
- Jasne.
Rozłączył się.
Czekałam jakieś dwadzieścia minut aż przyjechał. Zapukał do moich drzwi które otworzyłam i wsiadłam z nim do luksusowego czarnego samochodu. Była godzina piętnasta, więc mogłam mu zaproponować spacer.
-To może pójdziemy na jakiś spacer czy coś?
-Spacer? No dobra skoro chcesz. Powiedział
Kurwa to przecież było oczywiste że to nie on Mason nie był taki.
- Może spacer po lesie. Zaproponowałam.
Na co kiwnął głową.
Oczywiście nie uważałam że Mason to ideał ale na pewno nie był taki jak ten z którym właśnie jechałam. Mason był kobieciarzem, ale był miły i bardzo rozmowny, a ten chłopak z którym właśnie jadę był nudny i oziębły.
-Jesteśmy na miejscu.
Wysiadliśmy z auta.
Szliśmy w ciszy, szykowałam się na atak, on na pewno zrobił coś Masonowi musiałam się dowiedzieć gdzie on jest. Kiedy byliśmy głęboko w sercu lasu, zaatakowałam go.
Chciałam go ugryźć ale on był szybszy i silniejszy.