Lekcja się skończyła, a to oznaczało że muszę oprowadzić po szkole tego nowego chłopaka. Wstałam ze swojego miejsca i powiedziałam Lilly że pózniej się spotkamy, podeszłam do Masona który był zajęty flirtowaniem z Laurą, czyli moim wrogiem. Laura była niska, miała długie rude włosy i do tego cheerleaderką przez co była bardzo popularna, rudowłosa zrobiła kpiący uśmieszek gdy mnie zobaczyła, Mason odwrócił się w moją stronę przy czym zmierzył mnie wzrokiem, chłopak był bardzo wysoki, mimo że ja nie byłam taka niska bo mam metr sześćdziesiąt pięć a on z jakieś metr dziewięćdziesiąt.                                                                                           -Chodz oprowadzę cię po szkole.                                                                                                                                    -Ty jesteś Rose Wilson? zapytał.                                                                                                                                          Na co ja kiwnęłam głową i zaczęłam iść, słyszałam jak chłopak żegnał się z Laurą, po czym zaczął iść za mną. Pokazywałam Masonowi różne sale, łazienki i pomogłam znalezć jego szafkę, niestety los tak chciał że miał szafkę obok mnie, przypadek? nie sądzę. Kiedy w końcu skończyłam oprowadzać Masona po szkole, zaczęłam kierować się w stronę wyjścia, lecz usłyszałam jak Mason przeklnął, odwróciłam się do niego i zabaczyłam jak chłopakowi zaczeła lecieć mu krew z nosa, podeszłam do niego chcąc mu pomóc. Podałam mu chusteczkę, na co chłopak wydawał się wdzięczny z tego powodu, podziękował.                                                                        -Co się stało dlaczego krwawisz? zapytałam nie co zaniepokojona, na co on odpowiedział:               -Nic, to od przemęczenia dzięki za troskę. Jeszcze raz podeszłam bliżej Masona żeby podać mu drugą chusteczkę ale to był błąd, bo gdy się zbliżyłam moja twarz się zmieniła, poczułam jak wysunęły mi się ostre zęby, dlatego szybko się od niego odsunęłam, na co Mason się zdziwił.           -Hej wszystko w porządku? Czemu się odsunęłaś? Boisz się widoku krwi? Zapytał nie co zaniepokojony. Musiałam udawać że boje się widoku krwi, bo przecież nie powiem mu że odsuwam się od niego bo jestem wampirzycą.                                                                                                         - Tak zle się czuje na widok krwi, ale już wszystko jest w porządku. Powiedziałam na co Mason chyba się nabrał, bo nie pytał więcej o to.                                                                                                                     Kiedy Mason już się ogarnął postanowiłam że sobie pójdę, ale chłopak chwycił mnie za ramię i powiedział że mnie odprowadzi.                                                                                                                                      - Ale zbladłaś, lepiej cię odprowadzę bo jeszcze mi tu zemdlejesz. Powiedział na co ja wywróciłam oczami.                                                                                                                                                              -Czuje się świetnie po prostu taką mam karnacje, chodz przyznam że wiele osób mi to mówi.           - I tak lepiej cię odprowadzę, za to że ty pomogłaś mi. Póścił mi oczko na co ja uśmiechnęłam się do niego.                                                                                                                                                                                      - Gdzie mieszkasz? mogę cię odwieść do domu jeśli chcesz. Zaproponował.                                               - Nie dzięki serio dam sobie rady. I nagle zrobiło mi się słabo, i poczułam jak Mason mnie złapał, bo zemdlałam.                                                                                                                                                           Obudziłam się w swoim pokoju, i przypomniałam sobie że zemdlałam z głodu bo długo nie piłam krwi, czułam się okropnie. Nagle mój telefon zawibrował i zobaczyłam kilka wiadomości od mamy w których pisała że zemdlałam i że przywiózł mnie do domu kolega, oczywiście wiedziałam że chodzi o Masona, oprócz tego napisała że zostwiła mi jedzenie w lodówce bo musiała iść do pracy. Zeszłam na dół do kuchni, otworzyłam lodówkę i zobaczylam tam lasagnie, uwielbiałam lasagnie, lecz niestety odkąd jestem wampirzycą nie je już normalnego jedzenia pije tylko krew, oczywiście próbowałam wiele razy jeść normalne jedzenie ale mój organizm tego nie przyjmował, więc musiałam się z tym pogodzić. Poszłam do łazienki żeby wyssać z siebie trochę krwi, byłam bardzo głodna. Przyzyczaiłam się już do bólu ale odkąd jestem wampirzycą moje rany szybciej się goiły. Po wyssaniu z siebie krwi zadzwoniłam do Lilly żeby się z nią spotkać i wziąść tą lasagnie bo wiedziałam że Lilly też uwielbia lasagnie. Kiedy miałam już wychodzić z domu mój telefon zawibrował, dostałam wiadomość od nieznanego mi numeru pod treścią "jak się czujesz Różyczko".