W historii zapisało się wiele imion koni. Aleksander Wielki dosiadał Bucefała, Józek Piłsudski miał swoją Kasztankę.  Podczas bitwy pod Waterloo Napoleon Bonaparte i książę Wellington zmierzyli się na grzbietach Marengo i Copenhagena. 

Zapomniano jednak jak się nazywał rumak, który przyszedł na świat w stajniach Gnaeusa Seiusa. Koń ten był ponoć wspaniałej urody i szybko znalazł nabywcę, Korneliusza Dolabellę. Nie nacieszył się jednak zbyt długo nowym zwierzęciem, bo zginął wkrótce podczas wojny w Syrii.

Koń sejański trafił do Kajusa Kasjusza, a ten niebawem pożegnał się z życiem po klęsce republikanów w wojnie domowej. 

Następnie koń trafił do stajni samego Marka Antoniusza, który wkrótce przegrał wojnę z Oktawianem Augustem i popełnił samobójstwo. Zanim jednak targnął się na swoje życie, zabił nieszczęsnego rumaka, by nie ściągnął nieszczęść na kolejnych jeźdźców.