Wszedłem do pokoju, który był pusty. Westchnąłem, a po chwili zauważyłem otwarte drzwi balkonowe. Wyszedłem na niego i zobaczyłem Esmee opierającą się o barierkę. Nie odwróciła się do mnie mimo, że na pewno mnie słyszała. Stanąłem koło niej, ale ona nadal patrzyła przed siebie. 

-Gdzie byłeś?-zapytała obojętnie.

-To nie jest istotne.

-Nie wcale.

-W klubie.

-Mogłam się domyślić.

-Dlaczego nic nie powiedziałaś?

-O czym?-przewróciła oczami.Może i nie stała do mnie przodem, ale idealnie to widziałem.

-O twojej relacji z Jonathanem? Nie uważasz, że warto byłoby mnie poinformować jaka relacja cię z nim łączy?-prychnąłem.

-Przyjaźń.

-Z dodatkiem?

-O co ci chodzi?-spojrzała na mnie, a ja zauważyłem jej zaszklone oczy.-Myślisz, że cię z nim zdradziłam?

-No sam nie wiem, co byś pomyślała na moim miejscu.

-Oh czyli serio tak myślisz.Gratuluję.-zaklaskała w dłonie.

-Po prostu nie zdziwiłbym się gdybyś to zrobiła.

-Okej.To teraz posłuchaj.-podeszła do drzwi balkonowych.-Byłam u babci jej stan się pogorszył, krwawiła od środka, szew na żołądku pękł. Jonathan się do mnie przystawiał, ale go odepchnęłam, wróciłam do domu i liczyłam na ciebie, ale oczywiście gdzieś polazłeś. Dzwoniłam, ale nie odbierałeś, martwiłam się jak cholera. Minęła godzina, a ty wracasz jak nigdy nic i mówisz mi, że mogłam cię zdradzić. Po prostu pożal się Boże. Wiem, że nie mieliśmy dobrego dnia, ale miałam nadzieję, że dobrze go zakończymy.

-Esmee..-westchnąłem i do niej podszedłem.

-Idę się wykąpać, a jak wyjdę z łazienki, masz załatwić sobie materac dmuchany na podłodze i ciesz się, że nie każe ci spać gdzieś indziej.-wróciła do pokoju.

~~~~

Kręciłem się nie mogąc zasnąć. Poprawiałem tą poduszkę chyba z tysiąc razy, ale nic to nie dawało. Nadal było mi niewygodnie oraz nieswojo. Wszystko mnie irytowało, a najbardziej chyba deszcz w oknie. Rzuciłem poduszką w drzwi balkonowe i sflustrowany opadłem na materac. Dochodziła pierwsza w nocy, a ja od trzech godzin starałem się zasnąć. Wychodziło mi to na marne, ale musiałem dostać karę za to co powiedziałem. Byłem na siebie zły za samą myśl o tym, że moja malutka Renesmee mogła by mnie zdradzić. Powinienem ją wspierać kiedy tak bardzo ważna dla niej osoba leżała w szpitalu. Westchnąłem i sięgnąłem po telefon. Jak zawsze w takich momentach wchodziłem na różne social media. Polubiłem parę zdjęć na instagramie w tym zdjęcia Chloe Lindsey i odłożyłem telefon. Położyłem rękę pod głowę i starałem się zmusić do snu. Odwróciłem się na drugą stronę i jednak dużo wygodniej było mi na poprzedniej, więc znowu się odwróciłem.

-Charlie?-usłyszałem cichy głos swojej dziewczyny.

-Tak?

-Nie zaśniesz prawda?

-Wątpie.Nie przejmuj się, śpij.

-Nie wygodnie ci?

-Esmee, kochanie śpij.

-Zimno mi..Bardzo...

-Przytulić cię?

-Byłabym wdzięczna.

Wstałem z materaca i podszedłem do jej łóżka. Wszedłem pod pościel i przytuliłem brunetkę.
Była lodowata i wzdrgnęła się czując ciepło bijące ode mnie.

-Jeśli będziesz chciała to sobie pójdę, tylko powiedz.

-Na razie nie trzeba.-wtuliła się we mnie.-Dziękuję.

-Nie ma za co.-pogładziłem jej plecy.-Przepraszam za moje zachowanie i to, że nie odbierałem.Miałem wyciszony telefon.

-Pogadamy o tym rano dobrze? Muszę mieć siłę, żeby na ciebie nakrzyczeć.

-W porządku.-pocałowałem jej czoło.-Słodkich snów kwiatuszku.

-Dobranoc Charlie.-wyszeptała.