- Nie ruszaj się - mruknęła Keira.
- Łatwo ci mówić! - odparł Gloster - To nie ty masz złamany nos.
- Nie bądź baba - wzięła się pod boki - Szybko nastawię ci kość i będzie po kłopocie.
- Nie ma mowy. Znowu przez godzinę nie będę mógł powstrzymać krwotoku.
- Wolisz mieć przetrącony nos?
- Sam sobie poradzę - rzekł po krótkim namyśle.
- Dobra - Keira przysiadła na pryczy naprzeciwko Glostera i spojrzała na niego wyczekująco.
Ibor niepewnie przyłożył dłoń do opuchniętego nosa. Pomimo bólu, chwycił go mocno palcami i...
- Nie mogę - mruknął zażenowany.
- To co? Dasz sobie pomóc?
- Tylko szybko...
Keira wstała i podeszła do Glostera. Jedną rękę oparła na czole Likwidatora, a drugą chwyciła jego nos.
- Jednak zmieniłem... Ała!
- No i po krzyku.
- Co wy wyprawiacie? - Zethar wpadł do namiotu - Gloster, twoje wrzaski słychać aż na arenie.
- Nastawiłam mu nos - wyjaśniła Keira.
- A już myślałem, że go ze skóry obdzierasz.
- Bardzo zabawne - mruknął Gloster przykładając dłonie do znów krwawiącego nosa.
- Masz - Lagun podała mu chusteczkę, po czym zerknęła na Zethara - No i? Już wiesz kto został wybrany?
- Tak - podrapał się po karku - Walczę pierwszy, a moim przeciwnikiem będzie jakiś Frang z Lyall.
Keira parsknęła śmiechem.
- Co cie tak bawi? - mruknął Morven.
- Możesz być spokojny. Frang nie będzie dla ciebie żadnym wyzwaniem. Wierz mi.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Zethar nie bardzo wiedział, czy ma walczyć, czy parsknąć śmiechem. Miał bić się na pięści z Naznaczonym z Lyall.
Rywal był sporo młodszy, niższy od niego i do tego bardzo chudy. Jednak pomimo ewidentnej przewagi Zethara, był pewny siebie.
- No chodź! - zawołał wymachując patykowatymi rękami - Boisz się?
Zethar starał się zachować powagę, ale chłopak mu to utrudniał, grożąc drobnymi pięściami i podskakując przy tym w miejscu, jakby miał pod stopami rozżażone węgle.
- Uważaj, dziecko, bo sobie krzywdę zrobisz - Zethar nie wytrzymał i w końcu parsknął śmiechem.
Frang podbiegł do Morvena. Zethar bez wysiłku zatrzymał rękę chłopca, który desperacko próbował prawym prostym uderzyć go w twarz.
Małolat jęknął cicho, gdy chwyt Zethara zaczął powoli miażdżyć mu pięść.
W końcu Morven wykręcił rękę rywalowi i odepchnął go.
Chłopak nie miał zamiaru się poddać. Zaczął machać rękami jak popadnie, byleby trafić przeciwnika.
Zethar bez problemu unikał drobnych rąk dzieciaka.
- No dawaj! - krzyknął Frang - Taki z ciebie twardziel, a tylko się bronisz!
Zethar uśmiechnął się upiornie, po czym trzasnął stawami w dłoniach.

Chcesz dostać łomot? Proszę bardzo.

Zarył nogą w piachu, podnosząc chmurę pyłu. Frang zaczął się krztusić zasłoną, która powoli wkradała się do jego płuc.
Morven wykorzystał nieuwagę chłopca. Najpierw uderzył w brzuch, później w szczękę, a dokończył dzieła mocnym kopnięciem w pierś.
Naznaczony z Lyall padł na ziemię. Nie śmiał nawet podnieść głowy, gdy Zethar z kamienną twarzą przeszedł nad nim i ruszył ku wyjściu z areny.
Przy otwartej już bramie czekali jego przyjaciele, którzy śmiali się do rozpuku.
- Ta walka, to jakaś farsa - mruknął Zethar.
- Spokojnie - zaczęła Keira - Teraz będzie tylko gorzej.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Zethar bez wysiłku pokonał wszystkich Naznaczonych. Ostatni z wojowników, okazał się być godnym przeciwnikiem, ale nie udało mu się wyeliminować Zethara. Czekała go jeszcze jedna walka. Ostatniego dnia turnieju miał się zmierzyć ze zwycięskim Cieniem.