/Hoseok

- No proszę Cię, Taehyung.. - jeknąłem. - Muszę do niej jechać...

- Wczoraj Cię zwolniłem i dzisiaj też mam to zrobić? - parsknął. - Stary, rozumiem, że Twoja laska jest w szpitalu, ale bez przesady. Chyba ma ją kto odebrać.

- No tak, ale chciałem ją zabrać na randkę.. Kino, a później miałem ją zabrać do siebie. - powiedziałem, naciągając lekko prawdę, żeby za wszelką cenę wyjść wcześniej.

- I co miałeś zamiar zrobić? - zapytał zaciekawiony Taehyung, uśmiechając się szatańsko.

- Jeszcze nie wiem, ale chcę się do niej zbliżyć. - skłamałem. Wiem, że robiłem źle, ale czego się nie robi dla kobiety?

- Niech Ci będzie. Ale za to przychodzisz w weekend do roboty i Ty tłumaczysz chłopakom, że mają dodatkowe treningi. - powiedział, po czym ruszył w stronę swojego gabinetu.

- Ej! Ty jesteś ich menadżerem! - oburzyłem się.

- Ty jesteś trenerem, powodzenia! - krzyknął i zniknął za czarnymi drzwiami.

- Co za... - burknąłem i wziąłem głęboki wdech. - Dasz radę, Hoseok. Robisz to dla Minsoo. - mruknąłem do siebie i ruszyłem na salę treningową, żeby obwieścić zespołowi jakże cudowną zmianę... Może mnie nie zabiją.

***

Wjechałem na parking szpitala i zaparkowałem blisko wejścia. Zdjąłem kask, zsiadłem z motoru i przeczesałem palcami włosy. Szybko dostałem się do środka budynku i następnie przedarłem się przez recepcję, gdzie oczywiście byłem wypytany przez stare próchno. Dotarłem pędem do sali, gdzie przebywała Minsoo.

- Jestem, piękna - oznajmiłem, wchodząc do sali. Zastałem tam również pana oziębłego i jego siostrę. - Um.. Witajcie - zwróciłem się do nich niepewnie.

- Naprawdę nie musiałeś przyjeżdżać, Hoseok - powiedziała Minsoo z lekkim uśmiechem.

- Ale chciałem, tak? - podszedłem do łóżka i pocałowałem dziewczynę w czoło, na co zareagowała zduszonym piskiem, co mnie rozśmieszyło. - Jak się czujesz?

- D-dobrze - odpowiedziała czerwona na twarzy.

- Ślicznie Ci w rumieńcach - zaśmiałem się. - Kiedy dostaniesz wypis?

- Za jakieś pół godziny.

- Za ten czas, możemy się bliżej poznać, Hoseok - uśmiechnęła się chytrze Yoonji.

- Mianowicie? - zapytałem zdziwiony.

- Minsoo mówiła, że jesteś choreografem~ W jakiej wytwórni? - zapytała dziewczyna.

- W BigHit Entertainment. - odpowiedziałem spokojnie, chwytając w między czasie dłoń chorej dziewczyny i zacząłem ją gładzić.

- Gdzie zabierzesz naszą Minnie? - zadała następne pytanie.

- Do kina. - odpowiedziałem spokojnie.

- Jaki film?

- Jaki będzie chciała.

- Popcorn czy nachosy?

- Kupię to co będzie chciała Min.

- A po kinie?

- Odprowadzę ja do mieszkania.

- Jak się z nią pożegnasz? - zapytała Yoonji z lekkim uśmiechem.

- Pocałuję ją w czoło. - odpowiedziałem, uśmiechając się chytrze.

- Stop! - krzyknęła nagle Minsoo - Yoonji.. Rozumiem, że się o mnie martwisz, ale poradzę sobie. Zresztą Hoseok jest odpowiedzialny i mam do niego zaufanie.

Uśmiechnąłem się lekko pod nosem i pogładziłem kciukiem wierzch jej dłoni.

- Jung Hoseok - burknął Yoongi, mając zamknięte oczy. - Porozmawiajmy na osobności - powiedział znudzonym głosem.

- Yoonie, tylko spokojnie~ - poprosiła go Minsoo.

- Nie martw się Minnie - uśmiechnął się do niej ciepło i wyszedł z sali.

- Zaraz wrócę - oznajmiłem brunetce i puściłem jej dłoń, kierując się za jej przyjacielem.

Wyszedłem z sali, zamykając za sobą drzwi i stanąłem na przeciwko niższego ode mnie.

- Słucham.. - zacząłem poważnie. - O czym chciałeś ze mną porozmawiać?

- Mam tylko jedną sprawę.

- Zamieniam się w słuch.

- Jeśli zranisz Minsoo będziesz miał do czynienia ze mną. - powiedział, mierząc mnie zimnym wzrokiem. - Uwierz mi, że jeśli chodzi o dobro Minsoo, to naprawdę potrafię mocno przyjebać. - zagroził. - Jest dla mnie jak siostra, więc uważaj zanim cokolwiek zrobisz. Zrozumieliśmy się?

- Oczywiście - uśmiechnąłem się sztucznie. - Nie musisz się martwić, nie jestem głupi.

- Mam taką nadzieję - warknął i wrócił do sali.

Widzę, że będzie się z nim trudno do gadać, pomyślałem wzdychając. Wszedłem do pomieszczenia i podszedłem do dziewczyny posyłając jej ciepły uśmiech.

- Bardzo Cię nastraszył? - zapytała z krzywym uśmiechem.

- Nie martw się piękna. - odpowiedziałem jej wymijająco i założyłem jej kosmyk włosów za ucho. Miałem mówić dalej, ale do sali weszła lekarka.

- Dzień dobry. Widzę, że znowu pełna obstawa. - zaśmiała się kobietą i podeszła do łóżka dziewczyny, więc odsunąłem się trochę, robiąc jej miejsce. - Posłuchaj mnie Minsoo~ Jeśli będziesz brała leki, które Ci przepisałam i nie będziesz się przemęczała to wrócisz do zdrowia szybciej niż myślisz.

- Wie pani, że nie mogę nie pracować.. - mruknęła Minsoo.

- Ale widzę, że Twój chłopak się przejął Twoim stanem i na pewno się Tobą zaopiekuje~ - powiedziała. - Prawda? - zapytała, patrząc na mnie.

- On nie jest- - zaczęła Min cała czerwona, jednak jej przerwałem.

- Oczywiście - uśmiechnąłem się. - Zadbam o to, żeby nie przemęczała się i leżała grzecznie w łóżku.

- Bardzo mnie to cieszy - uśmiechnęła się starsza kobieta z uznaniem. - Tutaj jest Twój wypis i recepta na leki. - podała leżącej kartki. - Szczęścia w związku. - uśmiechnęła się ponownie i wyszła z sali.

- Czemu udajesz mojego chłopaka? - zapytała lekko zmieszana dziewczyna.

- Wyrzuciliby mnie~ - odpowiedziałem, drapiąc się po karku. - Przepraszam.

- Um.. Nic się nie stało.. - uśmiechnęła się lekko. - Moglibyście wyjść? Przebiorę się szybko...

- Pewnie - odpowiedziała za wszystkich Yoonji i wyszliśmy za nią z pomieszczenia. - No Hoseok, imponujesz mi~

- W jakim sensie? - zdziwiłem się.

- Robisz dla niej wszystko, podoba mi się to. Widzę, że naprawdę możemy Ci zaufać. - uśmiechnęła się szerzej. - Zakładam, że Yoongi już Ci mówił, żebyś poważnie się zastanawiał zanim cokolwiek zrobisz, więc nie muszę się powtarzać. Minsoo jest dla nas ważna i myślę, że to uszanujesz.

- Naprawdę nie musicie się martwić - powiedziałem spokojnie - Nie jestem żadnym chamem i dupkiem i nie mam zamiaru jej ranić.

- Podoba Ci się? - zapytała zaraz Yoonji. - Czujesz coś do niej?

- Podoba mi się.. Musiałbym być ślepy, żeby mi się nie podobała taka dziewczyna jak ona. - przytaknąłem ruchem głowy. - Jeśli chodzi o uczucia.. Myślę, że jest jeszcze za wcześnie na mówienie o jakichś wzniosłych emocjach.

- Jeśli złamiesz jej serce, ja złamię Ci kark. - mruknął Yoongi z bardzo poważnym wyrazem twarzy.

- Yoongi czy mógłbyś w końcu przestać? - zapytała Minsoo, stając obok mnie z torbą. - Jestem już dorosła.

- Już Ci tłumaczyłem, mała.. Martwię się. - westchnął mężczyzna i przymknął powieki.

- Wiem, ale nie musisz mu grozić. - odparowała.

- Dobra, koniec. - zarządziła Yoonji. - Jedźcie już do tego kina i spędźcie miło wieczór. - uśmiechnęła się.

- Okej - mruknęła Minsoo i uśmiechnęła się lekko. - Możemy najpierw pojechać do mnie? Przebiorę się w coś lepszego niż dresy.. - zaśmiała się pod nosem.

- Nawet w worku byś ładnie wyglądała, moim zdaniem. - uśmiechnąłem się i zabrałem od niej torbę. - Chodźmy, piękna.

____________________________________________________________________

✉mam mieszane uczucia po dzisiejszym dniu 😕