Gumabi na kaya nagdesisyon kami na lumabas na at ngayon nandito kami naghihintay sa may pintuan. Naghihintay kami kay Sergeant, may kinakausap siya sa radio habang may seryosong ekspresyon. Lumapit na din ito pagkatapos. "Let's go." We just nodded of what she said.

Nakayuko kaming lumabas ng gusali at may kadiliman na paligid nag sumalubong sa amin. Tanging buwan lang ang nagbigay liwanag. May naririnig pa din akong iilan na putok at pagsabog. Magulo ang lugar. Lots of houses are collapsed seems like there was an earthquake accured. Our enemies must be powerful, they have caused a severe damages in just one day.

Maingat kaming tumawid sa kalsada habang ang mga hakbang ay mabibilis. Hindi pwedeng makaagaw kami ng pansin.

Ilang eskinita pa dinaanan namin bago kami nakarating sa isang tagong lugar. Kung makikita mo sa labas para itong maliit na bahay na gawa sa isang yero. Kung sinabing maliit, ay maliit talaga ito. Parang nagmukhang kubeta. Pumasok kami roon at may hagdan ito pababa. Pagdating namin sa baba, tumambad sa amin ang isang elevator. So, this is a hidden place. Namangha na lang ako nang nakarating kami sa mismong loob. Maraming sundalo ang nakikita ko, kung ganoon isa itong headquarters. Tagong Headquarters na matatagpuan lang sa lugar na ito.

Sumaludo sa amin ang ibang sundalo na nakakasalubong namin. Marahil ay kasama namin si Sergeant. Pumasok kami sa isang kwarto at doon nadatnan namin ang ibang opisyal. Agad kaming sumaludo.

"Sergeant, mabuti at nakaligtas kayo," aniya ng isang opisyal. Nilingon kami ni Sergeant at tinanguan kami senyales na pwede na kaming umalis.

We saluted first before we went outside. Humiwalay na kami ni Dale sa ibang kasamahan namin at natagpuan namin ang isang kainan. Kumain kami doon dahil gutom na talaga kami.

"Eat more, we are not sure when we can eat again." Nilagyan ni Dale ang plato ko ng panibagong pagkain. Ngumiti ako ng mapakla. "Don't say that," I said and he just shrugged.

Kagaya ng sinabi niya nagpakabusog kami at pagkatapos nilibot namin ang buong area. This place is pretty huge. Natagpuan din namin ang exit nito.

Ayun sa nakalap naming impormasyon. Nandito raw ang presidente at ang anak niya. Ligtas naman sila dito dahil tago ang lugar na ito. Kahit papasabugin pa ang itaas ay hindi ito maapektuhan.

Habang nasa hallway kami nagulat na lang ako nang hinila ako ni Dale sa isang room. Nataranta ako, "Wait--" pinatigil niya sa sasabihin sa pamamagitan ng mga labi niya. I was shocked but later on I smiled.

I responded to his kiss. He pinned me to the wall that made me groan. I roamed my eyes to examine the room. Isa pala itong stockroom. Lumalim ang halik ni Dale kaya nagawa kong kumapit sa leeg niya.

I moaned when his kiss traveled down to my neck and he sucked me there while his hand is busy massaging my breast. His very sinful moves aroused my dirty side. Nalalasing ako sa mga galaw niya. Nag-iinit ang aking buong katawan at nagsanhi upang maging agresibo. Iginaya niya ako sa lamesa at hinawa niya ang mga gamit doon. Napakagat ako ng labi at muli naman niya akong hinalikan hanggang sa nahiga ako sa ibabaw ng lamesa.

Mabilisan niyang kinalas ang sinturon ko at agad niyang binaba ang aking pants kasama ang damit panloob. I chuckled and I stared to his eyes. Those eyes are very lustful. Namomongay na parang lasing ito kung makatitig. Nilagay niya ang dalawa kong binti sa kanyang balikat at napasinghap na lang nang biglaan siyang pumasok sa pagkababae ko. Hindi ko man lang napansin ang paghubad niya dahil nawiwili ako sa kanyang mga mata.

My moan occupied the whole room when he started to penetrate me again and again. The moment we reached our climax I felt like complete--finally completed. I don't feel indecisive anymore. Feeling guilty is no longer in my heart.

Bago kami lumabas ay inayos muna namin ang mga sarili. Nauna akong lumabas at sumunod naman siya. Napakagat ako sa labi dahil sa kapilyuhan namin. "I can stil smell your scent honey," I giggled of what he said, "It was your fault," akusa ko sa kanya. Siya naman ang unang nanghila kaya siya ang may kasalanan.

"Yeah--but I don't feel guilty so sorry," he chuckled. Napairap na lang ako.

Gabi na kaya nagsitulog na kami sa loob nang malawak na room. Halos singkuwenta kaming lahat sa loob. May mga babae at mga lalaki. Kahit natutulog ay yakap yakap pa din namin ang mga baril.

Kinabukasan nagising na lang kami sa isang malakas na pito. Agad kaming tumayo at tumayo ng tuwid sabay saludo. Dumaan sa harapan namin ang isang opisyal. Hindi ko kilala kung sino.

"Ang ating syudad ay nangangailangan ng tulong niyo. This group will divided into Four groups. May misyon kayong kailangan harapin at naniniwala akong hindi niyo bibiguin ang ating mamamayan--lalo na ang presidente... " seryoso nitong saad, "Walang uuwi kung hindi pa tapos maliwanag!" pasigaw nitong dugtong, "Sir yes sir!" at sabay-sabay naman kaming tumugon.

Kagaya ng sabi ay nahati nga kami sa apat at medyo kinabahan ako dahil hindi ko kagrupo si Dale. Parang gusto kong kaladkarin siya sa papunta sa grupo namin. Habang nagmemeeting ang mga grupo panay tingin ko sa kanya. I sighed. Wala akong magagawa kundi umayon na lang.

Ang grupo namin ay inatasang magbigay ng tulong sa lugar kung saan nilikas ang mga tao. Maya-maya ay lumapit si Dale sa akin. Hinalikan niya ako sa noo. "Be careful," bulong niya kaya napayakap ako sa kanya ng mahigpit at sinubsob ko ang mukha sa kanyang dibdib. "Hey, it's okay. I'll be safe so don't worry," mukhang nahalata niya ang pag-alala ko. Tinignan ko siya sa mukha. "What mission you have--your group?" I asked but he just smiled and kissed my forehead again. Mas lalo akong nag-alala, "Answer me Dale," pamimilit ko, "I'll be the spy," taas noo niyang sabi na parang pinagmamalaki niya pa at ngumiti. Tuluyang nilamon ng pag-alala ang sistema ko. Spy? That's risky.

Napakurap ako. "No," tutol ko. He chuckled. "Don't worry honey, I'm good," pangumbinsi niya sa akin. Umiling-iling ako. Paano kung mahuli siya? Paano kung...

"Attention soldiers!" nadisturbo kaming dalawa sa isang sigaw at agad din kaming bumalik sa kanya-kanya naming grupo. Kahit kinakabahan ay pilit ko na lang na tatagan ang pagiisip.

Nakahanda na kaming lahat at sinuri naman kami ng opisyal. Naagaw ang atensyon namin sa mga pumasok. Mukhang mga matataas din at isa sa kanila si Sergeant. Lumapit siya kung saang grupo ako nabibilang. "You guys ready?" she asked. Tumango kami. "Good. Let's go." Nauna na siyang naglakad at sumunod naman kami. Bago kami tuluyang makalabas ay nilingon ko si Dale na nakatingin din pala sa akin. Ngumiti siya at tumango.

Please, be safe--be safe my hero. Mga salitang gusto kong isatinig ngunit tuluyan na akong nakalabas.

Nakasakay kami ngayon sa isang trak habang may ibang grupo naman ang nauna sa amin upang siguraduhin na safe ang aming byahe lalo pa ay dala namin ang mga relief goods.

Habang nasa daan ay nakikita ko ang katahimikan ng lugar at tatlong oras din ang naging byahe namin bago kami nakarating sa isang skwelahan. Pinagbuksan kami ng gate at doon binaba na namin ang mga dala. Maraming bantay ang loob ngunit wala kang makikitang bantay sa labas upang hindi mahalata na dito tinago ang mga taong nilikas. Dumeretso kami sa court at doon namin nakita ang mga tao.

Isa-isa namin silang binigyan ng mga pagkain at tulong. Nakakaawa silang tignan. Halata sa mga mata nila ang pagiyak. Napapansin kong sawian sila ng mga kamag-anak.

Piniga na lang ang puso ko nang sumunod sa pila ang isang batang paslit. Wala itong kasama. Yumuko ako bahagya at ngumiti. "May kasama ka ba?" tanong ko na kinailing niya. I bit my lip. Her innocent face melted my heart. She is too naive of what happened.

Natapos namin bigyan ang lahat at naghintay na lang kami sa maging utos ng mga opisyal. Nakaupo lang ako ngayon sa isang bench at nailang na lang ako nang tumabi sa akin si Sergeant.

"Si Datu Salman. . . .siya ang may kagagawan ng lahat. Nakipag-ugnayan siya sa mga Felons Org. ng Iraq. Hindi pa namin alam kung ano ang nagtulak sa org na iyun upang makiayon sa plano niya. Mukhang target nila itong syudad." Agad nangunot ang noo ko sa binunyag ni Sergeant. Siya? How come? Paano niya nakumbinsi ang mga taong iyun? Kaya pala ganoon na lang sila kalakas dahil may tiga-ibang bansa pala ang tumulong.

That bastard. Hindi talaga matigil-tigil sa kahangalan niya. Desperado pa sa lahat ng desperado. Bakit kasi hindi mamatay-matay ang hayop na 'yun? Masyado na siyang nakakapinsala. Wala talagang konsensiya.

Bigla ko namang naisip si Dale. Mas lalo akong kinabahan. Sana lang walang mangyaring masama sa kanya. Isusumpa ko talaga sila isa-isa kung mangyari ang kinatatakutan ko.

"Nasaksihan ko ang katapangan mo sa simbahan. I am looking forward for the wedding and you should invite me. Bagay kayo." Napangiti na lang ako sa sinabi ni Sergeant. Kahit ako, nagulat na lang ako sa nagawa ko sa mga oras na iyun. Bawat salitang binitawan ko ay biglaan na lang lumabas sa bibig ko ngunit alam kong iyun ang sinisigaw ng puso ko at naging worth it naman.

I'm happy and satisfied of what I've done. Ayun lang yata ang bagay na ginulo ko na kinasaya ko. Silly me, I don't feel sorry.

@Missloorh