Od mojego przebudzenia minęły 2 dni. Will wszystko mi wytłumaczył, Weirdmagedon był... 5 lat temu. Wróciłem, ale niestety moje moce się jeszcze nie zregenerowały, przez co jestem uwięziony w ludzkim ciele. Aktualnie siedzę na łóżku, w domu który Will mi załatwił, nawet go nie pytałem jak. By mnie tu sprowadzić poświęcił spora część swoich mocy. Przejrzałem się w stojącym obok szafy lustrze. Nadal byłem w ubraniach, w których się obudziłem. Wyglądałem tak samo jak mój brat, miałem jasne blond włosy, oczy o barwie płynnego złota, jasny, żółty płaszcz i czarna koszulę. Moje lewe oko zakrywała opaska. Powoli wstałem i zszedłem po schodach. W domu nikogo nie było, Will udał się do innego wymiaru, strasznie mu zazdrościłem. Ja wszechwiedzący Bill Cipher uwięziony w ludzkim ciele, pozbawiony mocy, zmuszony do przebywania w tej mieścinie. Właśnie, jeszcze tego nie powiedziałem, żeby przyspieszyć powrót moich mocy muszę pozostać w Gravity Falls. Jest to związane, z całą to teorią dziwności Stanforda. Wyszedłem z domu, i ruszyłem przez Las. ~To co teraz robię jest niemożliwe głupie.~ Przeszło mi przez myśl. Niestety nie mam wyboru. Dalej przemierzałem Las, aż moim oczom (Raczej oku hahaha. Dopisek Autora) ukazała się tajemnicza chata. Powoli zacząłem się zbliżać oczekując zderzenia z magiczną barierą. Mimo braku mocy nadal ją wyczuwałem. No właśnie, braku mocy. Teraz, niczym nie różniłem się od zwykłego człowieka. Bez problemu przyszedłem przez barierę i wszedłem na ganek. Chwilę się wahałem, po czym zapukałem. Odpowiedziała mi głucha cisza. Spróbowałem ponownie, ale również bez efektów. Zrezygnowany odwróciłem się i ruszyłem przed siebie, gdy ktoś otworzył drzwi. Był to wysoki brunet o czekoladowych oczach. Włosy miał wilgotne, w sporym nieładzie. Chwilę mierzył mnie wzrokiem, po czym przerażony zatrzasnął drzwi. Ze środka usłyszałem krzyk sosenki

-Wujku Fordzie! Przed chatą stoi Bill!

Westchnąłem  ciężko i wróciłem na ganek, przecież Wielki Bill Cipher nie ucieka. Usiadłem na starej kanapie za drzwiami i czekałem. Po chwili wszyscy trzej wybiegli z chaty. Starzy nieźle się trzymają, a w połączeniu z trzymana przez nich bronią tworzy to zabójczą mieszankę. Chwilę mnie szukali przed Grotą Tajemnic, zanim zwróciłem na siebie uwagę.

- Część sixter, kopę lat ~ Ech, to nie będzie łatwe.~

********************************

Witam, tym razem trochę dłużej, mam nadzieję, że się podoba. Nie wińcie mnie za błędy, pisane na lekcji. Ps. To będzie długa opowieść, miłości od pierwszego wejrzenia tu nie uświadczysz.