Naprawdę o mnie zapomniano. Co poradzić, że moje lata świetlności minęły bardzo dawno temu, a na wattpada wchodzę bardzo sporadycznie? Z góry chcę przeprosić wszystkich obserwujących, którzy naprawdę na coś czekali, a doczekali się Voltrona. Sądzę, że większość czekała na jakieś Fairy Tail czy Boku no Hero, ale nigdy nie mów nigdy, prawda? 

Troszkę o opowiadaniu.

Cała historia "memories" będzie przedstawiona w sposób niechronologiczny. Będzie to służyć temu, abyście dowiedzieli się jak wyglądały relacje czy nawet zwykłe rozmowy między bohaterami. Każdy rozdział będzie rozgrywał się w zupełnie innym miejscu, z wyjątkiem trzech pierwszych rozdziałów. Uważam, że ukazując w ten sposób historię można naprawdę nieźle się zabawić na czym głównie mi zależy. Ważną kwestią jest długość każdego rozdziału — wszystkie są między 200 a 500 słowami, ale uważam, że dłuższe mogą nie mieć sensu. 

Troszkę czegoś innego.  

Jako, że jestem w klasie maturalnej nie obiecuję, że go kiedykolwiek zakończę. Pisanie tego jest naprawdę dobrym sposobie na odstresowanie się przed próbnymi maturami. W tym tempie mam wrażenie, że nawet je skończę w ciągu kilku chwil. Tego się troszkę obawiam, ale mam nadzieję, że moje drogie ciasteczka damy radę. Została ostatnia rzecz jaką chcę Wam przekazać. 

Do zobaczenia w pierwszym rozdziale. 

Cooks

PS. Szczególne podziękowania kieruję do dwóch osób. Ronie oraz mojej córki Zuzu, które miłymi słowami powodują, że mam ochotę to dalej pisać. Ciao!